Кажаны

Кажаны (Microchiroptera) — падатрад рукакрылых, які аб’ядноўвае большую частку відаў гэтага атрада. Адрозніваюць 20 сямействаў, больш за 800 відаў.

Кажаны
Ілюстрацыя з кнігі Эрнста Гекеля «Kunstformen der Natur», 1904
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Плацэнтарныя Надатрад:  Laurasiatheria Атрад:  Рукакрылыя Падатрад:  Кажаны
Міжнародная навуковая назва
Microchiroptera Dobson, 1875
Сямействы
Emballonuridae Rhinopoma Craseonycteridae Rhinolophidae Nycteridae Megadermatidae Vespertilionidae Molossidae Antrozoidae Natalidae Myzopodidae Thyropteridae Furipteridae Noctilionidae Mystacinidae Mormoopidae Phyllostomidae † Icaronycteridae
Арэал
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   552302 NCBI   30560 EOL   2845021 FW   40627

Апісанне

Даўжыня цела да 14 см. Пярэднія канечнасці ў выглядзе скурыстых крылаў. Зубы дробныя, вострыя. Зрок развіты слаба. Арыентуюцца ў прасторы з дапамогай рэхалакацыі. Гетэратэрмныя (у перыяд спакою тэмпература цела залежыць ад тэмпературы асяроддзя). Ва ўмовах умеранага і халоднага клімату зімой упадаюць у спячку, некаторыя мігрыруюць.

Пашырэнне

Кажаны на паштовай марцы Беларусі

Пашыраны пераважна ў тропіках і субтропіках; на Беларусі 15 відаў, найбольш пашыраны вячэрніца рыжая, начніца вадзяная, начніца вусатая, вушан звычайны, нетапыр-карлік і кажан двухколерны. Селяцца ў пячорах, дуплах дрэў, на гарышчах. Утвараюць калоніі.

Асаблівасці біялогіі

Большасць насякомаедныя. Нараджаюць 1—2 дзіцяняці. Жывуць 15—20 гадоў^[1].

Гл. таксама

• Еўрапейская шыракавушка
• Падкаваносы

Зноскі

1. Беларусь 1995.

Літаратура

• Самусенка Э. Рукакрылыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
• Ляту́чы мы́шы // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 445. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
• Летучие мыши // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
• Биологический энциклопедический словарь. / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Бабаев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др. — 2-е изд., исправл. — М.: Сов. Энциклопедия, 1986. (руск.)

Спасылкі

• Кацярына Цітова Летучие мыши — полезные животные, а не «инкубаторы болезней» (руск.) // Выдавецкі дом «Звязда»

• Отряд Рукокрылые — Chiroptera // Экологический центр «Экосистема»™, А. С. Боголюбов (руск.)