Рыгор Міхайлавіч Баталаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Баталаў.

Рыгор Міхайлавіч Баталаў (15 (28) студзеня 1915, Віцебск — 19 верасня 1988, Кіеў) — камандзір 229-га гвардзейскага стралковага палка 72-й гвардзейскай стралковай дывізіі 7-й гвардзейскай арміі Стэпавага фронту. Генерал-лейтэнант (1965). Герой Савецкага Саюза (26.10.1943, медаль № 1408)^[3].

Рыгор Міхайлавіч Баталаў
Дата нараджэння	15 (28) студзеня 1915(1915-01-28)
Месца нараджэння	Віцебск, Віцебская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	19 верасня 1988(1988-09-19) (73 гады)
Месца смерці	Кіеў, Украінская ССР, СССР[2]
Месца пахавання	Лук’янаўскія ваенныя могілкі[d]
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1934—1971
Званне	Генерал-лейтэнант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
У адстаўцы	працаваў намеснікам дырэктара інстытута кібернетыкі Акадэміі навук УССР

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і рабочага. Пасля заканчэння няпоўнай сярэдняй школы працаваў слесарам.

У Чырвонай Арміі з 1934 года. У 1937 годзе скончыў Мінскае пяхотнае вучылішча, у 1942 годзе — паскораны курс Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ. У гады Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічаў у баявых дзеяннях з чэрвеня 1941 года на Заходнім, Паўднёва-Заходнім, Сталінградскім, 2-м Украінскім, Данскім і Варонежскім франтах^[3]. Удзельнік баёў пад Сталінградам, на Курскай дузе, на Дняпры, вызвалення Румыніі, Венгрыі, Аўстрыі, Чэхаславакіі^[3].

У ноч на 25 верасня 1943 года 229-ы гвардзейскі стралковы полк пад камандаваннем гвардыі маёра Р. М. Баталава фарсіраваў Днепр у сяла Барадаеўка Верхнедняпроўскага раёна Днепрапятроўскай вобласці і захапіў плацдарм. У ноч на 26 верасень 1943 года ўварваўся ў сяло Барадаеўка і, прасунуўшыся на 4 кіламетры, нанёс праціўніку вялікія страты ў жывой сіле і тэхніцы^[3].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 26 кастрычніка 1943 за мужнасць і гераізм, праяўленыя пры фарсіраванні Дняпра і ўтрыманні плацдарму гвардыі маёру Рыгору Міхайлавічу Баталаву прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 1408).

Пасля заканчэння вайны Р. М. Баталаў працягнуў службу ў арміі, у 1952 годзе скончыў Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ, у 1959 годзе — Ваенную акадэмію Генеральнага штаба^[3].

Да 1971 года ў Савецкай Арміі^[3]. Жыў у Кіеве, працаваў у інстытуце кібернетыкі АН УССР.

Памёр 19 верасня 1988. Пахаваны ў Кіеве на Лук’янаўскіх вайсковых могілках.

Узнагароды

• Медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза (№ 1408)
• Ордэн Леніна
• Чатыры ордэна Чырвонага Сцяга
• Ордэн Кутузава II ступені
• Ордэн Айчыннай вайны I ступені
• Ордэн Чырвонай Зоркі
• Медалі, у тым ліку:
  • Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
  • Юбілейны медаль «Дваццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
  • Юбілейны медаль «Трыццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
  • Юбілейны медаль «Сорак гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»

Зноскі

1. Цяпер Беларусь.
2. Цяпер Украіна.
3. Баталов Григорий Михайлович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 44. — 737 с.

Літаратура

• Бата́лаў Рыгор Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 344. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).

Спасылкі

Рыгор Міхайлавіч Баталаў на сайце «Героі краіны»