Ігнат Аляксеевіч Агіевіч

Ігнат Аляксеевіч Агіевіч (1857, Брашэвічы, Кобрынскі павет, Гродзенская губерня — не раней 1918) — дырэктар народных вучылішчаў Гродзенскай і Віленскай губерняў, правадзейны стацкі саветнік.

Ігнат Аляксеевіч Агіевіч
Нараджэнне	1857 Брашэвічы, Кобрынскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Смерць	не раней за 1919
Член у	памесны сабор Праваслаўнай расійскай царквы (1917—1918)[d]
Адукацыя	Віленская духоўная семінарыя (1877) Санкт-Пецярбургская духоўная акадэмія (1881)
Навуковая ступень	кандыдат багаслоўя[d]
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Агіевіч.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і святара. Жанаты, трое дзяцей. Скончыў Літоўскую духоўную семінарыю (1877) і Санкт-Пецярбургскую духоўную акадэмію са ступенню кандыдата багаслоўя (1881).

Памочнік наглядчыка і член праўлення Віленскага духоўнага вучылішча (1881), адначасова выкладчык гісторыі і геаграфіі ў вучылішча пры Марыінскім жаночым манастыры, надворны саветнік (1885).

Інспектар народных вучылішчаў Віленскай губерні (1895).

Дырэктар настаўніцкай семінарыі ў горадзе Свіслач, стацкі саветнік (1900).

Дырэктар народных вучылішчаў Гродзенскай губерні (1902), затым Віленскай губерні (1904), сапраўдны стацкі саветнік (1910), член Літоўскага епархіяльнага вучэльнага савета і Апякунскага савета Віленскай навучальнай акругі, казначэй Віленскага аддзела аб’яднання «Русское зерно». Жыў у горадзе Дзісне.

У 1917—1918 гадах член Памеснага сабору расійскай Праваслаўнай царквы па абранні як свецкі чалавек ад Літоўскай епархіі, удзельнічаў у 1-й і 3-й сесіях, член IV, VI, VII, XIV, XVII аддзелаў.

У 1918 годзе жыў у Петраградзе (5-я рота, дом 24, кватэра 14).

Узнагароды

Ордэны Святога Станіслава 3-й, 2-й і 1-й (1916) ступені, Святой Ганны 3-й і 2-й (1903) ступені, Святога Уладзіміра 3-й ступені (1914).

Зноскі