Іосіф Іосіфавіч Гашкевіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гашкевіч.

Іосіф Іосіфавіч Гашкевіч (18 (30) жніўня 1872, Малі, Віленская губерня — 1911, Вільня) — дзяржаўны службовец, беларускі краязнавец.

Іосіф Іосіфавіч Гашкевіч
Дата нараджэння	18 (30) жніўня 1872
Месца нараджэння	Малі, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1911
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Свята-Ефрасіннеўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Іосіф Антонавіч Гашкевіч
Род дзейнасці	дзяржаўны служачы, краязнавец
Альма-матар	Аляксандраўскі ліцэй[d]

Біяграфія

Іосіф Іосіфавіч Гашкевіч нарадзіўся 18 жніўня 1872 года ў сям’і Іосіфа Антонавіча Гашкевіча, усходазнаўца і першага консула Расійскай імперыі ў Японіі, які ў 1867 годзе пераехаў з Пецярбурга ў сваё маёнтка Малі, і Кацярыны Сямёнаўны Матчынай, дачкі адстаўнога палкоўніка. Менш чым праз тры гады пасля яго нараджэння, 3 мая 1875 г. бацька Іосіф Антонавіч памёр^[1].

Атрымаўшы пачатковую адукацыю, Іосіф Гашкевіч паступіў у Імператарскі Аляксандраўскі ліцэй. Пасля яго заканчэння быў залічаны на службу ў Міністэрства земляробства і накіраваны ў Херсонскую губерню, а затым у Дзяржаўны дэпартамент у Пецярбургу. У 1899 годзе, ужо працуючы ў Вільні, ён выдаў апошнюю працу свайго бацькі — «Аб каранях японскай мовы»^[2][1].

У 1898 годзе Іосіф Гашкевіч быў калежскім сакратаром ва Упраўленні Ковенскага і Гродзенскага генерал-губернатара^[3]. У 1900 годзе стаў членам Віленскага з’езда міравых суддзяў і Віленска-Троцкага аддзялення Літоўскага епархіяльнага школьнага савета^[4], а ў 1903 годзе — членам губернскай па гарадскіх справах прысутнасці і ганаровым міравым суддзёй Віленскага судова-міравой акругі^[5]. У 1910 годзе стаў неадменным членам губернскай па гарадскіх справах прысутнасці і Літоўскага епархіяльнага школьнага савета, надворным саветнікам^[6][1].

Памёр у 1911 годзе. Пахаваны на Свята-Еўфрасіннеўскіх могілках у Вільні^[1] (магіла згублена).

Сям’я

Быў у шлюбе з Лідзія Мартынаўнай, ад якой у 1897 годзе нарадзіўся сын Віктар. Жонка займалася дабрачыннасцю ў таварыстве «Добраахвотная капейка»^[7]. Жылі Гашкевічы ў Вільні на Мураўёўскай плошчы ў доме Багдановіча^[1].

Маці Іосіфа Іосіфавіча, якая памерла 29 кастрычніка 1906 года^[8], пахаваная на Свята-Еўфрасіннеўскіх могілках у Вільні^[1].

«Віленская губерня: поўны спіс населеных месцаў»

Іосіфам Іосіфавічам Гашкевічам была падрыхтавана праца «Віленская губерня: поўны спіс населеных месцаў», апублікаваная ў 1905 годзе^[9], якая з’яўляецца важнай крыніцай для вывучэння статыстыкі, дэмаграфіі, землеўладання, структуры кіравання, народнай адукацыі, гістарычнага краязнаўства ў канцы XIX — пачатку XX стагоддзя^[1].

У прадмове да яе Гашкевіч адзначыў, што мэта кнігі — даць спіс населеных пунктаў губерні, каб кожны яе жыхар мог знайсці кароткія звесткі па шэрагу пытанняў без зваротаў у валасныя праўленні і паліцыю^[1].

Пра кожны з паветаў Віленскай губерні ў працы Гашкевіча падаюцца звесткі пра яго межы, насельніцтва, участкі земскіх начальнікаў, судова-следчыя і сельскія ўрачэбныя ўчасткі, станавых прыставаў, ураднікаў і стражнікаў. Таксама пазначаны благачынні і прыходы праваслаўных цэркваў, царкоўна-прыходскія школы і школы граматы, дэканаты і парафіі рымска-каталіцкіх касцёлаў, народныя вучылішчы. Ёсць інфармацыя пра мяшчанскія ўправы і ўпраўленні, апісанні гербаў кожнага павета^[1].

Акрамя звестак пра населеныя пункты, у выданні змешчаныя падрабязныя дадзеныя пра павятовыя лясы і землі, спісы саслоўяў і размеркаванне зямлі, характарыстыка прамысловасці, гандлю і чыгуначны транспарт. Можна таксама знайсці звесткі пра медыцынскія ўстановы^[10][1].