Акацыя дрэвападобная

Акацыя дрэвападобная, Акацыя жоўтая^[1][2] (Caragana arborescens) — лістападны куст, радзей дрэўца вышынёй 4-7 м, тыпавы від роду Карагана.

Акацыя дрэвападобная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Бабовакветныя Сямейства:  Бабовыя Падсямейства:  Матыльковыя Трыба:  Hedysareae Род:  Карагана Від:  Акацыя дрэвападобная
Міжнародная навуковая назва
Caragana arborescens Lam., 1785
Сінонімы
Aspalathus arborescens Amman Caragana inermis Moench Caragana sibirica Medik. Robinia altagana Pall. Robinia caragana L.
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   26529 NCBI   20484 EOL   703831 GRIN   t:8923 IPNI   483792-1 TPL   ild-8707

Апісанне

Лісце чарговае, чарашковае, складанае,  складваецца з пяці — васьмі пар супраціўных лісточкаў.

Кветкі даволі буйныя, абодваполыя, матыльковага тыпу, з жоўтым венчыкам, у пучках па 2-5 штук у пазухах лісця. У кветцы дзесяць тычынак, дзевяць з іх зрасліся ніткамі ў трубку, адна — свабодная. Нектараносная тканка размяшчаецца на дне венчыка. Цвіце ў канцы вясны — пачатку лета.

Распаўсюджанне

Расце ў лясной зоне Сібіры (Алтай, Саяны), на Паўднёвым Урале, Усходнім і Цэнтральным Казахстане, на Каўказе (у Грузіі). Сустракаецца ў падлесках, па ўзлесках і схілах, а таксама ў паркавых насаджэннях.

Значэнне

Дэкаратыўная расліна. Мае некалькі садовых формаў. Добра пераносіць стрыжку, шырока ўжываецца для стварэння шчыльных жывых агароджаў пры азеляненні.

Драўніна з бурым ядром, вельмі трывалая, цвёрдая і гнуткая, выкарыстоўваецца на дробныя вырабы, а маладыя доўгія парасткі — на пляценне кошыкаў.

Ужываецца для меліярацыі, паколькі паляпшае глебу і замацоўвае пяскі і схілы яраў.

З’яўляецца каштоўным раннелетняй медоноснай і пылкованоснай раслінай. У арэале натуральнага вырастання мёдадайнасць зараснікаў дасягае 300—350 кг/га^[3][4].

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 30. — 160 с. — 2 350 экз.
2. З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.
3. Бурмистров, А. Н., Никитина, В. А. Медоносные растения и их пыльца: Справочник. — М.: Росагропромиздат, 1990. — С. 81. — 192 с. — ISBN 5-260-00145-1.
4. Пчеловодство. (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 лютага 2012. Праверана 3 студзеня 2017.