Аляксандр Фёдаравіч Усачоў

Аляксандр Фёдаравіч Усачоў (1907—1949) — ваенны музыкант, маёр Савецкай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, заснавальнік і першы кіраўнік Ансамбля Чырвонаармейскай песні і танца Беларускай ваеннай акругі (цяпер — Акадэмічны ансамбль песні і танца Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь), заслужаны артыст Беларускай ССР (1942)

Аляксандр Фёдаравіч Усачоў
Дата нараджэння	23 лістапада 1907(1907-11-23)
Месца нараджэння	Раменскае, Раменская воласць[d], Бронніцкі павет[d], Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	22 лістапада 1949(1949-11-22) (41 год)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Званне	маёр
Бітвы/войны	Паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь і Украіну, 1939 Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Усачоў.

Біяграфія

Магіла Усачова на Вайсковых могілках Мінска.

Аляксандр Усачоў нарадзіўся ў 1907 у пасёлку Раменскага шклянога завода (цяпер — Маскоўская вобласць). У 1938 ён быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію^[1].

З 9 студзеня 1939 года і да самай сваёй смерці Усачоў нязменна ўзначальваў Ансамбль песні і танца Беларускай ваеннай акругі, які размяшчаўся спачатку ў Смаленску, затым у Мінску. Унёс вялікі ўклад у фарміраванне Ансамбля. На чале яго удзельнічаў у польскім паходзе, выступаў у Заходняй Беларусі.

У гады Вялікай Айчыннай вайны Усачоў кіраваў Ансамблем песні і танца Заходняга фронту. Ён асабіста ствараў канцэртныя праграмы для выступу перад часткамі, у агульнай складанасці правёўшы больш за тысячу канцэртаў, асабіста быў аўтарам шэрагу песень. У жніўні 1943 года падчас выступу ў частках 49-й арміі  (руск.) Усачоў быў кантужаны, але застаўся ў страі. Разам з надыходзячымі савецкімі часткамі Ансамбль пад яго кіраваннем прайшоў праз Беларускую і Літоўскую ССР, канец вайны сустрэўшы ва Усходняй Прусіі^[1].

Раптоўна памёр 22 лістапада 1949 года, пахаваны на Вайсковых могілках Мінска.

Узнагароды

Быў таксама ўзнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Працоўнага Чырвонага Сцяга (1940), Чырвонай Зоркі і шэрагам медалёў^[1].

Зноскі

1. Матэрыялы АБД «Подзвіг народу».