Атрады народнай самаабароны

Атрады народнай самаабароны (курд.: Yekîneyên Parastina Gel, YPG) — баявое крыло Курдскага вярхоўнага камітэта, якое непасрэдна ўдзельнічае ў сірыйскім узброеным канфлікце. Афіцыйна YPG не звязаны з якой-небудзь пэўнай палітычнай партыяй^[2], але дэ-факта з’яўляюцца ў першую чаргу баявым крылом PYD.^[3] Сваёй асноўнай задачай ставяць падтрыманне правапарадку і абарону жыццяў грамадзян у рэгіёнах Сірыі, населеных пераважна курдамі.^[4]

Атрады народнай самаабароны курд.: Yekîneyên Parastina Gel
курд.: Yekîneyên Parastina Gel
Вымпел YPG
Гады існавання	2011 — па цяперашні час
Краіна	Сірыя
Падпарадкаванне	Сірыйскі Курдыстан Дэмакратычны саюз
Уваходзіць у	Дэмакратычныя сілы Сірыі
Тып	Ваенізаванае фарміраванне
Колькасць	каля 65 000 чалавек [1]
Дыслакацыя	Сірыі, Ірак
Мянушка	YPG
Удзел у	Грамадзянская вайна ў Сірыі Бітва за Алепа Канфлікт у Сірыйскім Курдыстане Першая бітва за Кабані Другая бітва за Кабані Баі за Сінджар
Камандзіры
Дзеючы камандзір	Сіпан Хама
Вядомыя камандзіры	Нуджын Дырык (кам. Алепа) Гиван Ібрагім (кам. Камышла) Семшыд Асман (кам. Рос-эль-Айн) Рашна Акіід (кам. Рас-эль-Айн)
Сайт	ypgrojava.org/english

Станам на снежань 2012 г., YPG складаліся з 8 брыгад. Тады ж Саліх Муслім Мухамад ацаніў агульную колькасць байцоў у 10 тысяч^[5]; на канец вясны 2013 г. іх колькасць ацэньвалася ў 15 тысяч^[6]. Акрамя курдаў, у радах YPG сустракаюцца таксама арабы, якія расчараваліся ў Свабоднай сірыйскай арміі і дэзерціравалі з яе.^[7] Як і ў выпадку з Пешмергай, сярод байцоў фарміраванняў даволі шмат жанчын; у тым ліку ў лютым 2013 года ў горадзе Афрын быў створаны першы цалкам жаночы батальён.^[8] Члены атрадаў YPG выбіраюць сваіх камандзіраў прамым дэмакратычным галасаваннем, што родніць атрады з праектамі народнага апалчэння, прапанаванымі тэарэтыкамі анархізму. Паводле слоў байцоў YPG, такім чынам яны дыстанцуюцца ад якой-небудзь партыйнай палітыкі (на гэты момант падобная сістэма не выкарыстоўваецца ніводнай курдскай партыяй), і пазіцыянуюць сябе як «дэмакратычнае народнае апалчэнне».^[2]

Удзел YPG у сірыйскім канфлікце пачаўся з сутыкненняў з урадавымі войскамі ў горадзе Кабані ўлетку 2012 года.^[4] Ужо ў канцы таго ж года фарміраванні кантралявалі мноства населеных пунктаў на поўначы Сірыі, у тым ліку г. Кабані, Амуда, Афрын і 360 вёсак у іх наваколлях.^[9] Пачынаючы з мая 2013 г., YPG таксама вядуць актыўную барацьбу з баевікамі ССА і ісламістамі, выступаючы ў ролі «трэцяй сілы» ў канфлікце.^[10][11]

З 2014 года, YPG супрацоўнічае са Свабоднай сірыйскай арміяй у барацьбе з ІДІЛ. Фарміраванні таксама ўваходзяць у аперацыйнае аб’яднанне FSA — Еўфрацкі Вулкан. У лютым 2015 года атрады падпісалі пагадненне з Фронтам Леванта ў Алепа^[12].

Зноскі

1. «Will the Islamic State last through 2015?», 4 студзеня 2015 г. (англ.)
2. Rozh Ahmad «A Rare Glimpse Into Kurdish Armed Forces in Syria». Rudaaw. 5.08.2012 (англ.)
3. Wladimir van Wilgenburg «Conflict Intensifies In Syria’s Kurdish Area». Syria Pulse (Al Monitor), 5 красавіка 2013 г. (англ.)
4. Adib Abdulmajid «Kurds Give Ultimatum to Syrian Security Forces». Rudaaw, 21.07.2012. (англ.)
5. «Interview Salih Muslim: Es gab keinen Kurden-Deal mit dem Regime». Frankfurter Rundschau, 1 снежня 2012 г. (ням.)
6. Архівавана 8 мая 2013. (ар.)
7. David Meseguer «Arabs join Kurdish militia in Aleppo Архівавана 24 лютага 2013.». Ajansa Nuceyan a Firate, 09.02.2013. (англ.)
8. Kurdish women in Syria create first female battalion. Russia Today, 23 лютага 2013 г. (англ.)
9. Victoria Adal «Kurdish muscle flexing». Jerusalem Post, 14 лістапада 2012 г. (англ.)
10. «Clashes Between Kurdish and Jihadist Militants Архівавана 13 ліпеня 2013.», 04 мая 2013 г. (англ.)
11. «Insurgents Declare War on Syria’s Kurds Архівавана 11 лістапада 2013.», 27 мая 2013 г. (англ.)
12. «YPG і JABHAT AL-SHAMIYA падпісалі пагадненне аб супрацоўніцтве ў Алепа" . », 5 лютага 2015 г. (англ.)