Курдская мова

Курдская мова (كوردی, Kurdî, Köpди) — мова курдаў, адна з прадстаўніц паўночна-заходняй падгрупы іранскіх моў у складзе індаеўрапейскай моўнай сям’і. Распаўсюджаная ў рэгіёне, неафіцыйна званым Курдыстан.

Курдская мова
Саманазва	Zimanê Kurdî زمانی کوردی Kurdî کوردی
Краіны	—
Агульная колькасць носьбітаў	21 000 000 чал. (2007)
Статус	у бяспецы[d]
Класіфікацыя
еўраазіяцкія мовы[d] індаеўрапейскія мовы арыйскія мовы іранскія мовы Western Iranian[d] Northwestern Iranian[d] курдская мова
Пісьменнасць	лацінскае пісьмо, арабскі алфавіт і кірыліца
Моўныя коды
ISO 639-1	ku
ISO 639-2	kur
ISO 639-3	kur
Ethnologue	kur
Linguasphere	58-AAA
ABS ASCL	4101
IETF	ku
Glottolog	kurd1259
Вікіпедыя на гэтай мове

Фактычна ўяўляе сабой некалькі моў (традыцыйна званых дыялектамі): курманджы (паўночнакурдская), сарані (цэнтральнакурдская), лакі, зазакі, гарані (два апошнія дыялекты, падобныя адзін да аднаго, істотна адрозніваюцца ад папярэдніх). Адрозненні ў фанетыцы і каранёвым складзе паміж імі нязначныя, аднак маюцца значныя адрозненні ў марфалогіі, таму паразуменне паміж носьбітамі названых дыялектаў амаль цалкам згублена. Гэта звязана з марфалагічнай перабудовай, якой падвергнулася ў Сярэднявеччы большасць іранскіх моў.

У цяперашні час пад «курдскай мовай» часцей за ўсё разумеюць тры дыялекты:

• курманджы, або паўночнакурдская (Турцыя, Сірыя, Ірак, Іран, краіны постсавецкай прасторы, ЕС);
• сарані, або цэнтральнакурдская (усходні Ірак, Іран);
• пехлевані, або паўднёвакурдская (паўднёва-ўсходні Ірак, заходні Іран).

На дыялекце макрыяні, адным з варыянтаў сарані, размаўляюць у Піраншахры і Біджары. Мову лакі часта разглядаюць як разнавіднасць паўднёвакурдскай. Носьбіты моў зазакі (таксама вядомай як дымілі) і гарані ідэнтыфікуюць сябе як курды, але лінгвістамі гэтыя мовы часцей разглядаюцца як роднасныя курдскай.