Бірута (фалькларыстка)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Бірута.

Бірута, сапр. Амелія Даравінская^[1] або Дзеравінская^[2] (польск.: Derewińska; 1863, Ройсталі^[d], Віленская губерня — 27 ліпеня 1891(1891-07-27)) — беларуская і польская фалькларыст і этнограф^[1][2].

Бірута
Амелія Дзеравінская (Derewińska)
Дата нараджэння	1863
Месца нараджэння	Ройсталі[d], Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	27 ліпеня 1891(1891-07-27)
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	фалькларыстыка, этнаграфія
Вядомы як	збіральніца беларускага фальклору

Біяграфія

Нарадзілася ў 1863 годзе ў в. Ройсталі (цяпер у межах Вільні)^[1].

Вучылася ў Варшаве^[1]. Працавала настаўніцай у Лідскім павеце^[1][2].

Праводзіла этнаграфічныя назіранні ў Лідскім павеце, запісвала беларускі фальклор. Напісала манаграфію «Народ Лідскага павета» (або «Апісанне Лідскага павета»), але цэнзура не дазволіла яе друк^[2], праца не збераглася. Друкавалася з 1889 года ў краязнаўчым часопісе «Wisła», дзе апублікаваны яе нарыс «Дажынкі на Літве», з апісаннем жніўнага абраду з песнямі ў в. Шаўры Лідскага павета, і паданні «Сосны ў Лідзе», «Пра касцёл святой Ганны ў Вільні», «Паданне пра Пілакальную гару» (у Ваўкавыскім павеце). Пасмяротна выйшла найбольш значная^[2] публікацыя Біруты — «Беларускія песні з Лідскага павета», 24 тэксты пазаабрадавай лірыкі (сямейна-бытавыя, рэкруцкія, любоўныя песні), у часопіс «Zbiór wiadomości do antropologii krajowej» (1892. Т. 16), і нарыс «Над прускай граніцай», апісанне жыццёвага укладу літоўцаў паўднёва-заходняй часткі Ковенскай губерні — у часопісе «Wisła» (1899. Т. 13). Асобныя рукапісы, дакументы, звязаныя з дзейнасцю Біруты (А. Даравінскай), зберагаюцца ў архівах Вільні і Варшавы^[1][2].

Памерла 27 ліпеня 1891 года.

Зноскі

1. Беларускі фальклор: энцыклапедыя. У 2 т. Т. 1. — Мн., 2005.
2. Бирута // Биографический справочник. — Минск: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 59. — 737 с.