Вадзім Браніслававіч Спрынчан

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Спрынчан.

Вадзім Браніслававіч Спрынча́н^[1] (14 студзеня 1950, Гомель, БССР) — беларускі рускамоўны паэт, перакладчык.

Вадзім Браніслававіч Спрынчан
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	14 студзеня 1950(1950-01-14) (75 гадоў)
Месца нараджэння	Гомель, Гомельская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Бацька	Браніслаў Пятровіч Спрынчан
Дзеці	Аксана Спрынчан
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ (1972)
Месца працы	Мастацкая літаратура Полымя
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	перакладчык, пісьменнік, паэт
Мова твораў	руская
Дэбют	1976 (часопіс «Нёман»)
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР

Біяграфія

Вадзім Спрынчан нарадзіўся ў сям’і паэта Браніслава Пятровіча Спрынчана. Разам з бацькамі ў 1963 годзе пераехаў у Мінск.

У 1972 годзе скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У Мінску абраўся шлюбам з Анастасіяй Паўлюкавец, з якой разам вучыліся на філфаку. Праз год у родным горадзе жонкі Лунінцы нарадзілася дачка — Аксана^[2].

У 1972—1989 гадах працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі паэзіі выдавецтва «Мастацкая літаратура».

З 1982 года — сябра Саюза пісьменнікаў СССР^[3].

З 2003 па 2014 год працаваў рэдактарам аддзела паэзіі ў часопісе «Полымя»^[4].

Творчасць

Дэбютаваў у друку з перакладамі паэзіі ў 1976 годзе (часопіс «Нёман»). Аўтар кніг лірыкі «Земля и звёзды» (1981) і «Свет неделимый» (1990).

Пераклаў на рускую мову вершы беларускіх паэтаў А. Пысіна, Р. Барадуліна, М. Стральцова, Г. Пашкова, Я. Янішчыц, А. Канапелькі і іншых.

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. Вера Зарэцкая. Зарунела літаратурная ніва... (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2014. Праверана 18 кастрычніка 2014.
3. Браніслаў Спрынчан // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Складальнік А. К. Гардзіцкі. Пад рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — С. 508. — 653 с. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
4. НГ-кнігарня: бібліятэка аднаго чытача. Спрынчан, А. В. (нявызн.). Народная газета (20 лістапада 2008). Архівавана з першакрыніцы 18 кастрычніка 2014. Праверана кастрычніка 2014.