Веніямін (Навіцкі)

Епіскап Веніямін (свецкае імя Сяргей Васілевіч Навіцкі; 30 верасня 1900, Мінская губерня — 14 кастрычніка 1976, Чэбаксары) — праваслаўны дзеяч, епіскап.

Веніямін (Навіцкі)
Адукацыя	Мінская духоўная семінарыя (1919)[1] Віленская духоўная семінарыя (1924) Варшаўскі ўніверсітэт (1929)
Дзейнасць	праваслаўны святар
Імя пры нараджэнні	Сяргей Васілевіч Навіцкі
Нараджэнне	30 верасня 1900(1900-09-30), 17 (30) верасня 1900[2] ці 25 верасня 1900(1900-09-25)[1] Ракаўская воласць[d], Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Смерць	14 кастрычніка 1976(1976-10-14)[2] (76 гадоў) Чэбаксары, Чувашская АССР[d], РСФСР, СССР
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Пасля сканчэння Слуцкага духоўнага вучылішча ў 1914 годзе паступіў у Мінскую духоўную семінарыю, у якой вучыўся да яе закрыцця ў 1918 годзе. З 1919 года настаўнік школы в. Печураны Слуцкага павета, цяпер Капыльскі раён. З 1921 года псаломшчык Свята-Троіцкай царквы в. Дарава Навагрудскага павета, цяпер Ляхавіцкі раён.

З 1922 года вучыўся ў Віленскай духоўнай семінарыі, з 1925 года на багаслоўскім факультэце Варшаўскага ўніверсітэта. 25 снежня 1928 года пастрыжаны ў іераманаха. Пасля сканчэння універсітэта (1929) член Духоўнага сабора Успенскай Пачаеўскай Лаўры. 17 мая 1934 года ўзведзены ў сан архімандрыта. З лета 1936 настаяцель Пакроўскай царквы ў Львове, благачынны праваслаўных прыходаў Галіцыі.

У снежні 1937 года абараніў дысертацыю «Об изменяемости канонов православной церкви» і атрымаў ступень магістра багаслоўя. 15 ліпеня 1941 года хіратанізаваны ў епіскапа Пінскага і Палескага, вікарыя Валынскай епархіі. Падчас Другой сусветнай вайны заставаўся на акупаванай тэрыторыі. Са жніўня 1942 года епіскап Палтаўскі і Лубненскі.

Арыштаваны ў 1944 годзе ў  Кіеве. Асуджаны да 10 гадоў. Этапаваны ў адзін з Калымскіх канцлагераў. Вызвалены ў 1956 годзе. З лістапада 1956 года епіскап Омскі і Цюменскі. 12 лютага 1958 года ўзведзены ў сан архіепіскапа. З 21 лютага 1958 года архіепіскап Іркуцкі і Чыцінскі. З 31 мая 1973 года архіепіскап Чэбаксарскі і Чувашскі^[3][4].

Зноскі

1. різні автори Енциклопедія сучасної України — Інститут енциклопедичних досліджень НАН України, 2001. — ISBN 966-02-2075-8

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4201869'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q2818964'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4532152'></a>
2. Чувашская энциклопедия — Чувашское книжное издательство, 2006. — 2567 с. — ISBN 978-5-7670-1471-2

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4517503'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19909792'></a>
3. Падрыхтоўка й арганізацыя БАПЦ у часе Другой Сусьветнай вайны (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2020. Праверана 1 лютага 2020.
4. ВЕНІЯМІН (НАВІЦКІ)