Вішкі

Ві́шкі^[1] (лат.: Višķi, латг.: Vyški, традыцыйная беларуская назва — Вышкі) — пасёлак у Даўгаўпілскага края Латвіі. Цэнтр воласці. Насельніцтва на 2020 год — 187 чалавек. Знаходзяцца за 228 км ад Рыгі, на рацэ Дубне і Вышкаўскіх азёрах. Чыгуначная станцыя на лініі Рэзэкнэ — Даўгаўпілс. Аўтамабільная дарога на Ніцгале.

Пасёлак
Вішкі
лат.: Višķi, Viški
Касцёл Святога Яна Хрысціцеля
56°03′11″ пн. ш. 26°46′58″ у. д.HGЯO
Краіна	Латвія
Рэгіён	Латгалія
Край	Даўгаўпілскі
Воласць	Вішкаўская
Гісторыя і геаграфія
Ранейшыя назвы	Вышкі
Вышыня цэнтра	105 м
Насельніцтва
Насельніцтва	222 чалавекі (2015)
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Паштовы індэкс	5481
Паказаць/схаваць карты
Вішкі

Гісторыя

Паміж Вялікім Княствам Літоўскім і Каралеўствам Польскім

Упершыню Вышкі ўпамінаюцца ў XVI ст. У 1561 або 1562 годзе яны перайшлі ў валоданне Моглаў. У 1621 годзе тут збудавалі першы драўляны касцёл.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе Вышкі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Дзвінскім павеце Віцебскай губерні^[2]. У другой палове XIX ст. існавалі аднайменнае мястэчка і 2 вёскі.

У часы Першай сусветнай вайны ў 1918 годзе Вышкі занялі войскі Германскай імперыі.

Найноўшы час

1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай I з’езду КП(б) Беларусі Вышкі ўвайшлі ў склад Беларускай ССР^[3]. У 1920 годзе бальшавікі перадалі мястэчка Латвіі. У 1926 годзе тут пачала працаваць эканамічная школа.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1897 год — 956 чал., з іх 160 каталікоў і 668 іўдзеяў
• XX стагоддзе: 1914 год — 1200 чал.
• XXI стагоддзе: 2015 год — 222 чал.; 2020 год — 187 чал.

Славутасці

• Касцёл Святога Яна Хрысціцеля (1908—1915)
• Могілкі іўдзейскія

Страчаная спадчына

• Сінагога
• Сядзіба Моглаў (XIX ст.)

Зноскі

1. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 176-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Латвійскай Рэспублікі на беларускую мову»
2. Krzywicki J. Wyszki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. S. 147.
3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Мінск: Белкартаграфія. — Т. 4 / [рэд. В.Л. Насевіч]. — 270 с., іл. с. — ISBN 978-985-508-476-2. С. 20.