Віктар Іванавіч Вярсоцкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вярсоцкі.

Віктар Іванавіч Вярсоцкі (27 чэрвеня 1923, г. Мінск — 2004) — беларускі жывапісец і педагог . Заслужаны настаўнік БССР (1966). Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут у 1968. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны^[1].

Віктар Іванавіч Вярсоцкі
Дата нараджэння	27 чэрвеня 1923(1923-06-27)
Месца нараджэння	Менск, Менскі павет, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	5 лютага 2004(2004-02-05) (80 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	мастак, педагог
Месца працы	Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава
Жанр	жывапіс
Вучоба	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Узнагароды

Біяграфія

На педагагічнай працы з 1952, у 1962—1978 выкладчык Мінскага мастацкага вучылішча^[1].

Старшыня праўлення Мастацкага фонду БССР з 1977 года^[1].

Творчасць

Працуе ў жанры лірычнага, гарадскога і мемарыяльнага пейзажу. Сярод работ: «Аўтастрада» (1951), «Гарадскі пейзаж» (1955), «Дарогі Міншчыны» (1971), «Над Свіслаччу цішыня» (1972), «Вечар. Бярэзіна» (1979). Тэме вайны прысвечаны палотны «Хатынь. Рэквіем» (1967), «У Варшаве 17 студзеня 1945 года» (1974). Стварыў серыю карцін «Па Ленінскім месцах за мяжой» (1970): «Парыж. Вуліца Мары-Роз», «Лондан. Джон-стрыт увечары», «Дом, дзе друкавалася газета „Іскра“»^[1].

Узнагароды

Заслужаны настаўнік Беларусі, заслужаны дзеяч культуры Польшчы^[2].