Віктар Іванавіч Вярсоцкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вярсоцкі.

Віктар Іванавіч Вярсоцкі (27 чэрвеня 1923, г. Мінск — 5 лютага 2004) — беларускі жывапісец і педагог. Заслужаны настаўнік БССР (1966).

Віктар Іванавіч Вярсоцкі
Дата нараджэння	27 чэрвеня 1923(1923-06-27)
Месца нараджэння	Менск, Менскі павет, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	5 лютага 2004(2004-02-05) (80 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	мастак, педагог
Месца працы	Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава Мастацкі фонд БССР
Жанр	жывапіс
Вучоба	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Уплыў	Валянцін Віктаравіч Волкаў, Іван Восіпавіч Ахрэмчык, Хаім Майсеевіч Ліўшыц і Натан Майсеевіч Воранаў
Член у	Беларускі саюз мастакоў
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 27 чэрвеня 1923 года ў Мінску. Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. У 1951 годзе скончыў Мінскае мастацкае вучылішча^[1]. Удзельнічаў у мастацкіх выстаўках з 1951 года. На педагагічнай працы з 1952 года^[2].

У 1968 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут, дзе вучыўся ў В. Волкава, І. Ахрэмчыка, Х. Ліўшыца і Н. Воранава^[1].

З’яўляецца ўдзельнікам мастацкіх выставаў з 1951 года. У 1962—1972 гадах выкладаў у Мінскім мастацкім вучылішчы^[1]. Старшыня праўлення Мастацкага фонду БССР з 1977 года^[2].

Член Беларускага саюза мастакоў з 1966 года^[1].

Жыў у Мінску^[1]. Памёр 5 лютага 2004 года^[3].

Творчасць

Працуе ў жанры лірычнага, гарадскога і мемарыяльнага пейзажу^[2]. Сярод работ: «Нёман скрозь стагоддзі», «Нарач», «Мой Мінск», «Венецыя», «Беларускія прасторы», «Вясна», «Край лясоў і азёр», «Ліпеньская навальніца», «Дуб А. Міцкевіча ў Шчорсах»^[1], «Аўтастрада» (1951), «Гарадскі пейзаж» (1955), «Дарогі Міншчыны» (1971), «Над Свіслаччу цішыня» (1972), «Вечар. Бярэзіна» (1979)^[2], а таксама нацюрморт «Ружы»^[1]. Тэме вайны прысвечаны палотны «Хатынь. Рэквіем» (1967), «У Варшаве 17 студзеня 1945 года» (1974)^[2]. Стварыў серыю карцін «Па Ленінскім месцах за мяжой» (1970): «Парыж. Вуліца Мары-Роз», «Лондан. Джон-стрыт увечары», «Дом, дзе друкавалася газета „Іскра“»^[2].

Творы мастака захоўваюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах БСМ, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску, Магілёўскім абласным мастацкім музеі імя П. Масленікава, Гродзенскай, Мазырскай, Пінскай, Ялцінскай і Ульянаўскай карцінных галерэях, а таксама ў Нацыянальным музеі Эфіопіі ў Адыс-Абебе^[1].

Узнагароды

Ганараваны званняў Заслужаны настаўнік Беларусі (1966), Заслужаны дзеяч культуры Польшчы (1980)^[1][4].