Вінаградзіна

Вінагарадзіна, таксама Вінаград — ягада вінаграду, якая ў спелым выглядзе мае салодкі смак. З’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам і сыравінай для вінаробства, а таксама можа быць выкарыстана для вырабу варэння, сокаў, жэле, воцату, разынак, патакі і вінаграднага алею з вінаградных костачак. Вінаград выкарыстоўваецца ў некаторых відах кандытарскіх вырабаў. Плады вінаграду, а таксама прадукты яго перапрацоўкі валодаюць каштоўнымі лекавымі, смакавымі і харчовымі якасцямі. Вінаград, як правіла, мае эліпсоідную форму, якая нагадвае выцягнуты сфероід.

Вінаградзіна
Колер	чорны[1][2][…], чырвоны[3][2][…], зялёны колер[3][4][…] і пурпурны колер[5][2][…]
Вугляродны след	0,7 кг адпаведніка CO₂/кг[6]
Водны след	608 м³/т[7] і 2 433 м³/т[7]
Натуральны прадукт выраблены з	V. vinifera[1][8], вінаград[1][8] і Vitis vinifera subsp. vinifera[d][8]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спелая гронка белага вінаграду

Гісторыя

Вырошчванне фіялетавага вінаграда паўстала ў Цэнтральнай Азіі^[9]. Тэхналогія вырабу віна паўстала крыху пазней, калі было заўважана, што дрожджы, што асядаюць на плады вінаграду, прыводзяць да браджэння, і ў выніку выходзіць алкагольны напой. Першыя сляды вырабу чырвонага віна выяўляюцца ў старажытнай Персіі ў Арменіі. Старажытныя егіпецкія іерогліфы зафіксавалі факт вырошчвання фіялетавага вінаграда ў Егіпце. Пасля вінаград меў распаўсюджанне ў Старажытнай Грэцыі, у Фінікіі і Рыме, жыхары якога вырошчвалі вінаград для выкарыстаньня ў ежу і дзеля вырабу з яго віна. Пазней, вінаград распаўсюдзіўся па ўсёй Еўропе, Паўночнай Афрыцы, і нарэшце патрапіў у Паўночную Амерыку.

Гл. таксама

• Вінаград
• Разынкі
• Кішміш
• Вінаградны сок
• Віно
• Каньяк
• Чурчхела

Зноскі

1. https://www.moncomplementbienetre.com/ingredients/raisin/
2. https://fr.freepik.com/photos-vecteurs-libre/raisin
3. https://www.lavieclaire.com/conseils/le-raisin/
4. https://www.futura-sciences.com/sante/questions-reponses/cuisine-5-manieres-consommer-raisin-17191/
5. https://www.irbms.com/fiches-aliments-raisin/
6. Teran T. D., Suckow T. So schmeckt Zukunft: Der kulinarische Kompass für eine gesunde Erde / Hrsg.: WWF Deutschland — 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q18632554'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q108474065'></a>
7. Hoekstra A. Y., Mekonnen M. M. Table 3 // The green, blue and grey water footprint of crops and derived crop products // Hydrology and Earth System Sciences — Copernicus Publications, 2011. — Vol. 15, Iss. 5. — P. 1577–1600. — ISSN 1027-5606; 1607-7938 — doi:10.5194/HESS-15-1577-2011

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5168538'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21128908'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q57906109'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q15755050'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q38804532'></a>
8. https://glosario.wein.plus/systematique-de-la-vigne
9. Patrice This, Thierry Lacombe, Mark R. Thomash. «Historical Origins and Genetic Diversity of Wine Grapes» Архівавана 12 кастрычніка 2008.. Trends in Genetics 22 No.8.