Вінцэнт Валейка

Вінцэнт Валейка (23 студзеня 1883 — 18 кастрычніка 1940) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, педагог.

Вінцэнт Валейка
Дата нараджэння	23 студзеня 1883(1883-01-23)
Месца нараджэння	Галавічполе, Лідскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	18 кастрычніка 1940(1940-10-18) (57 гадоў)
Месца смерці	Канцлагер Заксенгаўзен[d], Араніенбург, Верхні Хафель[d], Брандэнбург, Германія
Месца працы	Свабода (1902) Загляне сонца і ў наша аконца
Альма-матар	Трэцяя Санкт-Пецярбургская гімназія[d] (1903) Санкт-Пецярбургскі горны інстытут
Член у	Беларуская рэвалюцыйная партыя

Біяграфія

Нарадзіўся ў 1883 годзе ў вёсцы Галавічполе (зараз — Шчучынскі раён). У 1903 годзе скончыў Трэцюю рэальную гімназію ў Санкт-Пецярбургу, а потым стаў студэнтам Горнага інстытута.

Удзельнік нелегальнай Беларускай рэвалюцыйнай партыі. Разам з Вацлавам Іваноўскім падрыхтаваў да друку першы нумар газеты «Свабода» (1902). Быў адным з сямёх сяброў-заснавальнікаў беларускай выдавецкай суполкі «Загляне сонца і ў наша аконца» (1906).

Пасля заканчэння інстытута выехаў з Пецярбургу і з 15 лістапада 1910 пачаў працаваць горным інжынерам Шчарбінаўскай шахты на Данбасе.

З 1921 года жыў у Дамброве Гурнічай у Польшчы, спачатку працаваў інжынерам у шахтах, а потым дырэктарам Дзяржаўнай горна-металургічнай школы імя Станіслава Сташыца.

У маі 1940 года быў арыштаваны гестапа і скіраваны ў канцлагер. Загінуў у канцлагеры Заксенхаўзен (па іншых сведчаннях — у лагеры Дахау).

Літаратура

• Лаўрэш Л. Паўстанцы і маёнткі // Маладосць. — 2020. № 9. — С. 94-100.