Гайнік іржавы

Гайнік іржавы^[1], Гайнік цёмна-чырвоны (Epipactis atrorubens) — від кветкавых раслін роду Гайнік (Epipactis) сямейства Архідныя (Orchidaceae).

Гайнік іржавы
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Аднадольныя Парадак:  Спаржакветныя Сямейства:  Архідныя Падсямейства:  Эпідэндравыя Трыба:  Neottieae Род:  Гайнік Від:  Гайнік іржавы
Міжнародная навуковая назва
Epipactis atrorubens Hoffm., Besser, 1809
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   502332 NCBI   492483 EOL   1098281 IPNI   20010355-1 TPL   kew-70091

Батанічнае апісанне

Батанічная ілюстрацыя з кнігі Яна Копса «Flora Batava», 1800—1934

Шматгадовая травяністая расліна вышынёй да 60 см, са шчыльным, прамым, у верхняй частцы густа пакрытым пухам сцяблом, часам лілова-фіялетавага колеру. Карэнішчы скарочаныя, тоўстыя; 5—9 авальных завостраных жорсткіх лістоў. Суквецце — аднабокая гронка, даўжынёй да 20 см.

Лісце яйкападобна-падоўжанае, ліловага колеру. Цёмна-чырвоныя, паніклыя кветкі без шпорца, з сэрцападобнай губой з пахам ванілі. Лісточкі калякветніка і кветаножкі пакрытыя пухам. Губа прыстасаваная для апылення насякомымі з кароткімі хабаткамі.

Распаўсюджанне

Сустракаецца ў Еўропе, Заходняй Сібіры, Малой Азіі, Іране. На тэрыторыі Расіі расце ў еўрапейскай часткі, на Каўказе, у Заходняй Сібіры.

Статус

III (R) катэгорыя, рэдкі від (па іншых дадзеных II (V) катэгорыя, від, колькасць якога скарачаецца) ^[2]. Унесены ў Дадатак II да Канвенцыі СІТЕС.

Занесены ў Чырвоныя кнігі Сярэдняга Урала (1996), Курганскай вобласці, Ніжагародскай вобласці, Ханты-Мансійскай аўтаномнай акругі, рэспублікі Башкартастан, рэспублік Марый Эл, Чувашыя, Комі (1998), Беларусі. У зводку «Рэдкія і знікаючыя расліны Сібіры» (1980).

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 48. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Чырвоная кніга Ханты-Мансійскай Аўтаномнага акругі Архівавана 28 красавіка 2010.