Георгій Кірылавіч Казлоў

Гео́ргій Кіры́лавіч Казло́ў (19 снежня 1902 (1 студзеня 1903), с. Селяхі, Гродзенская губерня Расійская імперыя^[1] — 21 снежня 1970, Ленінград) — савецкі военачальнік, генерал-лейтэнант (1944).

Георгій Кірылавіч Казлоў
Дата нараджэння	1 студзеня 1903(1903-01-01)
Месца нараджэння	Селяхі, Брэсцкі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	21 снежня 1970(1970-12-21) (67 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Багаслоўскія могілкі
Альма-матар	Ваенная акадэмія імя М. В. Фрунзэ
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1918—1965
Званне	Генерал-лейтэнант
Камандаваў	27-я стралковая дывізія (2-га фарміравання)[d]
Бітвы/войны	Грамадзянская вайна ў Расіі Вялікая Айчынная вайна Савецка-японская вайна
Узнагароды і званні	Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» Медаль «За абарону Савецкага Запаляр’я»
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Казлоў.

Біяграфія

Магіла Казлова на Багаслоўскіх могілках Санкт-Пецярбурга.

У Чырвонай Арміі — з 1918 года. З 1920 года — член УКП(б) / КПСС.

У час Грамадзянскай вайны ваяваў на Заходнім фронце.

У 1921 скончыў пяхотныя камандныя курсы (1921). Удзельнік падаўлення Кранштацкага мецяжу^[2].

Пасля Грамадзянскай вайны — камандзір узвода, камандзір роты.

У 1924 скончыў Ваенна-пяхотную школу, у 1933 годзе — Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ.

З 1933 года — начальнік аператыўнага аддзялення штаба дывізіі.

З 1934 года — камандзір стралковага палка.

З 1938 года — выкладчык Ваенна-транспартнай акадэміі^[3].

З 1940 года — начальнік аддзела баявой падрыхтоўкі арміі.

У перыяд Вялікай Айчыннай вайны — начальнік аператыўнага аддзела штаба арміі, камандзір 27-й стралковай дывізіі (24.09.1941 — 08 жніўня 1942) — начальнік штаба 26-й арміі.

3 мая 1942 года прысвоена званне генерал-маёр.

З 23 мая 1944 па 6 сакавіка 1945 г. — камандуючы 19-й арміяй^[4] на Карэльскім і 2-м Беларускім франтах. Вёў баявыя дзеянні ў Карэліі, у 1944 — пераслед праціўніка на Кандалакшскім кірунку, прымаў удзел у Усходне-Памеранскай аперацыі.

У лютым 1944 года прысвоена званне генерал-лейтэнант.

На пасадзе намесніка камандуючага 39-й арміяй, удзельнічаў у вайне з Японіяй.

У 1948 годзе скончыў Вышэйшыя акадэмічныя курсы пры Ваеннай акадэміі Генштаба.

Займаў пасады намесніка камандуючага арміяй, начальніка штаба Прыморскай, Беламорскай (лістапад 1948 — чэрвень 1951) і Паўночнай (чэрвень 1951 — красавік 1952) ваенных акруг.

З 1952 года — начальнік кафедры, з сакавіка 1953 года — намеснік начальніка Ваеннай акадэміі тылу і транспарту.

З 1965 года — у запасе.

Сачыненні

Крыніца — электронныя каталогі РНБ

• Козлов Г. К. В лесах Карелии: [Воен.-ист. очерк боевых действий войск 7-й армии Сев. фронта]. — М.: Воениздат, 1963. — 128 с. — 22 000 экз.

Узнагароды

• Ордэн Леніна
• 4 ордэна Чырвонага Сцяга
• ордэна Кутузава 1-й і 2-й ступені
• медалі^[5].

Зноскі

1. цяпер у Брэсцкім раёне
2. День рожденья звёзд Архівавана 27 лістапада 2011.
3. Военная академия тыла и транспорта имени А. В. Хрулёва
4. Карельский фронт
5. Наградной лист (нявызн.). Подвиг народа. Праверана 27 снежня 2013.