Георгій Паўлавіч Лапато

Георгій Паўлавіч Лапато (23 жніўня 1924, в. Азершчына, Гомельская губерня — 13 лютага 2003, Мінск) — беларускі вучоны ў галіне вылічальнай тэхнікі і інфарматыкі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1995), член-карэспандэнт АН СССР (1979), член-карэспандэнт Расійскай акадэміі навук (1991), доктар тэхнічных навук (1976), прафесар (1980). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Георгій Паўлавіч Лапато
Дата нараджэння	23 жніўня 1924(1924-08-23)[1]
Месца нараджэння	Азершчына, Рэчыцкі павет, Гомельская губерня, РСФСР, СССР[2]
Дата смерці	13 лютага 2003(2003-02-13) (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Месца пахавання	Мінск[3]
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Бацька	Q136166130?[1]
Род дзейнасці	спецыяліст у галіне інфарматыкі
Месца працы	All-Russian Scientific Research Institute of Electromechanics[d][2] Мінскі завод электронна-вылічальных машын імя Р. К. Арджанікідзэ[d][2] Маскоўскі энергетычны інстытут НДІЭВМ[1] Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі[4]
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Альма-матар	Маскоўскі энергетычны інстытут (1952)[1]
Вядомыя вучні	Вадзім Якаўлевіч Пыхцін
Член у	Расійская акадэмія навук[5] Нацыянальная акадэмія навук Беларусі[3]
Прэміі
Узнагароды	Піянер камп’ютарнай тэхнікі[d] (2000)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Лапато.

Біяграфія

Скончыў Маскоўскі энергетычны інстытут (1952). З 1959 года галоўны інжынер, з 1964 года начальнік СКБ, з 1965 года начальнік праектнага бюро Мінскага завода вылічальных машын імя Арджанікідзэ, з 1969 г. дырэктар НДІ ЭВМ. У 1987—1996 гадах галоўны навуковы супрацоўнік НДІ ЭВМ, у 1992—1993 гадах дырэктар Навукова-інжынернага цэнтра «Нейракампкамп’ютар». Адначасова ў Інстытуце сучасных ведаў: прарэктар, загадчык кафедры, прафесар.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя працы ў галіне распрацоўкі і ўкаранення ў прамысловасць ЭВМ сямейства «Мінск», ЭВМ Адзінай сістэмы і персанальных камп’ютараў на базе мікраэлектронікі, а таксама стварэння вылічальных комплексаў і сістэм, перыферыйнага абсталявання для ЭВМ, вытворчасці тэхнічных сродкаў і метадаў аўтаматызацыі праектавання ЭВМ. Галоўны канструктар ЭВМ «Мінск-1», вылічальнай сістэмы «Мінск-222», сістэмы калектыўнага карыстання «Нарач», шэрагу вазімых ЭВМ, вылічальных комплексаў спецыяльнага прызначэння.

Аўтар больш за 120 навуковых прац і 46 вынаходстваў.

Узнагароды

Дзяржаўная прэмія СССР 1970 г. за стварэнне сямейства універсальных электронных вылічальных машын другога пакалення тыпу «Мінск» і асваенне іх серыйнай вытворчасці.

Узнагароджаны ордэнамі Кастрычніцкай рэвалюцыі (1971), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1976), Леніна (1983), «Знак Пашаны» (1966), медалямі^[6].

Асноўныя працы

• Организация вычислительного процесса в сети теплообработки данных // Управляющие системы и машины. 1987. № 1.
• Единый технологический процесс разработки и производства ЭВМ на БИС // Актуальные проблемы развития вычислительной техники. М., 1988.
• Персонально-профессиональные ЭВМ. М.: Высшая школа, 1988 (в соавт.).
• Вычислительная техника в Белоруссии // Информационные технологии и вычислительные системы. 1997, № 1.

Зноскі

1. Малиновский Б. Н. История вычислительной техники в лицах — Киев: 1995. — С. 209. — 384 с. — ISBN 5-7707-6131-8

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136094914'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1899'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4277937'></a>
2. Страницы истории отечественных ИТ. Том 1 // Страницы истории отечественных ИТ — М.: Альпина Паблишер, 2015. — Т. 1. — С. 96. — 265 с. — ISBN 978-5-9614-4853-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351778'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351785'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4063549'></a>
3. Страницы истории отечественных ИТ. Том 1 // Страницы истории отечественных ИТ — М.: Альпина Паблишер, 2015. — Т. 1. — С. 97. — 265 с. — ISBN 978-5-9614-4853-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351778'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136351785'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4063549'></a>
4. Малиновский Б. Н. История вычислительной техники в лицах — Киев: 1995. — С. 210–211. — 384 с. — ISBN 5-7707-6131-8

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136094914'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1899'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4277937'></a>
5. Малиновский Б. Н. История вычислительной техники в лицах — Киев: 1995. — С. 211. — 384 с. — ISBN 5-7707-6131-8

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q136094914'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1899'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4277937'></a>
6. Георгій Паўлавіч Лапато