Жан Базен

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Базен.

Жан Базен (фр.: Jean Bazaine; 21 снежня 1904(1904-12-21)^[1][2][…], XVII акруга Парыжа — 4 сакавіка 2001(2001-03-04)^[1][2][…], Кламар) — французскі жывапісец, вітражыст, мазаічыст, кніжны ілюстратар, прадстаўнік новай Парыжскай школы.

Жан Базен
фр.: Jean Bazaine
Дата нараджэння	21 снежня 1904(1904-12-21)[1][2][…]
Месца нараджэння	XVII акруга Парыжа, Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Дата смерці	4 сакавіка 2001(2001-03-04)[1][2][…] (96 гадоў)
Месца смерці	Кламар, Ле-Плесі-Рабінсон[d], Антані[d], дэпартамент О-дэ-Сен, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя[3]
Род дзейнасці	мастак, літограф, пісьменнік, рысавальнік, вітражыст
Жанр	абстракцыянізм
Вучоба	Парыжскі ўніверсітэт Нацыянальная вышэйшая школа прыгожых мастацтваў Акадэмія Жуліяна
Мастацкі кірунак	абстракцыянізм
Узнагароды	Prix Blumenthal[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Займаўся ў Школе прыгожых мастацтваў, Акадэміі Жуліяна, вучыўся скульптуры ў Поля Ландоўскага. Выпрабаваў уплыў ідэй Анры Бергсона. У Сарбоне разам з Юргісам Балтрушайцісам слухаў курс гісторыі мастацтваў у Эміля Маля і Анры Фасіёна. З 1924 года пачаў маляваць сам, капіруючы карціны ў Луўры. У 1930 годзе ўдзельнічаў у калектыўнай выставе разам з Жанам Фатрые і Іванам Пуні. Першая персанальная выстава (1932) выклікала адабрэнне П’ера Банара. У 1930-я гады быў блізкі да Эмануэля Мунье і кола яго часопіса «Эспры», да прагрэсіўна-каталіцкай газеты «Temps présent», Жака Марытана і, наадварот, у апазіцыі да сюррэалізму і пракамуністычнага радыкалізму, як і да геаметрычнай абстракцыі. У 1937 годзе вырабіў вітраж для Міжнароднай выставы ў Парыжы. Працаваў як тэатральны мастак. Пазнаёміўся і пасябраваў з Жакам Віёнам, зблізіўся з Жанам Віларам і Марысам Бланшо.

Быў прызваны ў войска ў 1939 годзе, дэмабілізаваны ў 1941 годзе. У 1941 годзе, ва ўмовах нямецкай акупацыі, арганізаваў выставу мастацкага авангарда «Дваццаць маладых мастакоў французскай традыцыі», зацкаваную афіцыйнай вішысцкай прэсай як дэгенератыўнае мастацтва. Пасябраваў з многімі французскімі паэтамі (Эжэн Гільвік, Андрэ Фрэно, Жан Тардзьё), пазнаёміўся з Жоржам Бракам, Жоржам Руо. Працаваў над вітражамі царквы ў Асі (Верхняя Савоя). Пры пажары майстэрні ў 1945 годзе былі знішчаны практычна ўсе яго работы да 1942 года.

Пасля вайны — адзін з лідараў абстрактнага экспрэсіянізму ў Францыі. Да мастака прыходзіць міжнародная вядомасць: у 1946—1947 гадах яго маштабныя выставы былі арганізаваны ў Амстэрдаме, Стакгольме, Капенгагене. У 1951 і 1954 гадах працуе над мазаікай і вітражамі царквы Сакрэ-Кёр у Адэнкуры (дэпартамент Ду).

Зноскі

1. Jean René Bazaine

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517'></a>
2. Jean Bazaine — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q217595'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q24255573'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1547776'></a>
3. Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q73268604'></a>