Заходнеславянскія плямёны

Гэта артыкул пра падзел славян на плямёны ў мінулым. Пра сучасны падзел славян гл. артыкул «Заходнія славяне».

Персаніфікацыя: Славінія, Германія, Галія і Рым прыносяць дары імператару Атону III (з Евангеллі, датаванага 990 годам).

Заходнеславянскія плямёны — форма сацыяльнай арганізацыі заходнеславянскага грамадства да і ў пачатковы перыяд фармавання дзяржаўнасці.

Гісторыя

Біскуп Абсалон знішчае ідал бога Святавіта ў Арконе ў 1169 годзе.

Гістарычнымі плямёнамі і ваенна-племяннымі саюзамі заходніх славян з'яўляліся^[1]:

• бодрычы (ваенна-племянны саюз)
• вагры
• гліняне
• драване
• люцічы (ваенна-племянны саюз)
• ратары
• руяне

• смалінцы
• лужычане лужыцкія сербы (ваенна-племянны саюз)
• мільчане

усе гэтыя плямёны адносіліся да так званых палабскіх славян або палабаў. Акрамя гэтага^[2][3]:

• памаране, продкі цяперашніх кашубаў і славінцаў
• слянжане
• багемы
• паляне

і іншыя.

Класіфікацыя

• Заходнеславянскія плямёны
  • Ляхіцкія плямёны
    • Польскія плямёны
      • Сілезскія плямёны
    • Памаранскія плямёны
    • Палабскія плямёны
      • Племянны саюз люцічаў
      • Племянны саюз бодрычаў
      • Племянны саюз лужычан
  • Чэшскія плямёны

Зноскі

1. Санчук Г. Э. Особенности формирования этнического самосознания у полабских славян (VI—X вв.) // Развитие этнического самосознания славянских народов в эпоху раннего средневековья. — М.: Наука, 1982. — С. 195—212.
2. Флоря Б. Н. О самосознании великоморавской народности // Развитие этнического самосознания славянских народов в эпоху раннего средневековья. — М.: Наука, 1982. — С. 82—96.
3. Исаевич Я. Д. Древнепольская народность и её этническое самосознание // Развитие этнического самосознания славянских народов в эпоху раннего средневековья. — М.: Наука, 1982. — С. 144—166.