Кезгайла Валімонтавіч

Кезгайла-Міхал Валімонтавіч (згадв. ад 1401 да 1448) — літоўскі баярын, сын Валімонта Бушкавіча. Староста вількамірскі (1410), староста жамойцкі (1412—1432, 1440—1441, 1442—1448), кашталян віленскі (1445—1448).

Кезгайла Валімонтавіч
Задора
3-і кашталян віленскі 1443 — 1448
Папярэднік	Крысцін Осцік
Пераемнік	Пётр Сенька Гедыгольдавіч
Нараджэнне	1380 Дзявяльтава, Дзялтуўская сянюнія[d], Вількамірскі раён[d], Літва
Смерць	1451 ці не раней за 4 лістапада 1449 і не пазней за студзень 1451 Кражы, Жамойцкае староства, Вялікае Княства Літоўскае
Род	Кезгайлы
Бацька	Валімонт Бушкавіч[1]
Жонка	Алена[d][2][3]
Дзеці	Ян Кезгайлавіч[4], Міхал Кезгайлавіч[5], Дабяслаў Кезгайлавіч[5], Мілохна Кезгайлаўна[d][6], Бутрым Кезгайлавіч[d][7], Пётр Кезгайлавіч[d][8], Яраслава Кезгайлаўна[d][9][10], Дарота Кезгайлаўна[d][11] і мерк. Таліят Кезгайлавіч[d][8]

Імя

Імя Кесгайла (Кенсгайла) — з шэрагу старабалцкіх (старалітоўскіх) двухасноўных імёнаў. Такія імёны дайшлі з індаеўрапейскай эпохі і ўласцівыя іменнікам народаў індаеўрапейскага паходжання^[12].

Першая аснова імені ў раннелітоўскія часы, перад заняпадам насавога -n-, мела выгляд Kens-. Звязана звязаны з літ. kęsti (стараліт. kensti) "трываць, цярпець; чакаць; любіць"^[13] і далей з індаеўрапейскім *k^ṷenth- "трываць; цярпець"^[14].

Другая аснова імені Gail-, з ёй вядома пад 60 сучасных літоўскіх антрапонімаў. Яна звязаная са стараліт. gailas «моцны»^[15], літ. gailus «гняўлівы», далей напрамую з індаеўрапейскім *ghoilo-s «моцны; няўрымслівы, жвавы»^[16].

Імя Кесгайла, такім чынам, мела значыць «трывалы і моцны» і ўяўляла сабой імя-пажаданне.

Вядомыя звесткі

Кезгайла і яго сыны атрымалі ад вял. кн. Казіміра вялікія наданні ў Бакштанскай воласці на Меншчыне (сучасныя Дукора і Смілавічы), а таксама ў Аўкштайціі і Жамойці.^[17]

Быў жанаты з Гэленаю (невядомага паходжання), меў сыноў Міхала, Яна, Дабяслава і Пятра, ад якіх пайшоў род Кезгайлаў.

Радавод

КЕЗГАЙЛЫ

Мікалай

Ян

Войцех

Яўнут

Міхал

Станіслаў

Станіслаў

Ганна

Кезгайла

Ян

NN дачка

Дабяслаў

Мікалай

Мікалай

Станіслаў

Ян

Пётр

Алена

Бушка

Валімонт

Румбольд

Міхал

Шадзібор

Судзівой

Станка

СТАНКОВІЧЫ

Гудыгерд

Конрад

КАНДРАТОВІЧЫ

Сегебут?

Зноскі

1. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 221, 252. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
2. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 252–253. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
3. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. III, Księstwo Żmudzkie XV‒XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2015. — С. 262. — 370 с. — ISBN 978-83-7181-312-2

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125547603'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379197'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a>
4. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 252, 256. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
5. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 252, 254. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
6. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 234, 252. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
7. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 252, 253. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
8. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 252, 255. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
9. Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях / пад рэд. Р.А. Аляхновіч, С.А. Рыбчонак, А.І. Шаланда — Мір: 2015. — С. 37, 43. — 374 с. — ISBN 978-985-90361-2-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q133281776'></a>
10. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 249, 252. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
11. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 229, 252. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

    <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
12. T. Milewski. Indoeuropejskie imiona osobowe. Wrocław-Warszawa-Kraków, 1969. С. 11-13.
13. Z. Zinkevičius. Lietuvių asmenvardžiai. Vilnius, 2008. С. 101, 102.
14. J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 641.
15. Z. Zinkevičius. Lietuvių asmenvardžiai. Vilnius, 2008. С. 87-88.
16. J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 452.
17. Насевіч В. Л. …