Ступені захаванасці моў

Ступень небяспекі — ацэнка, прызначаная ЮНЕСКА мовам з Атласа моў свету, якія знаходзяцца ў небяспецы. Ацэнка даецца паводле дзевяці крытэрыяў, галоўным з якіх з’яўляецца крытэрый перадачы мовы паміж пакаленнямі.^[1]

На малюнку паказаны дыялекты рамані, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення.

Ступень небяспекі

У бяспецы	Мовай карыстаюцца ўсе пакаленні. Перадача мовы з пакалення ў пакаленне не парушаецца	англійская, арабская, іспанская, нямецкая, украінская, французская і іншыя.
Уразлівая	Гэтай мовай карыстаецца большасць дзяцей, але з некаторымі абмежаваннямі. Напрыклад, на гэтай мове размаўляюць толькі дома.	адыгейская, башкірская, беларуская, чувашская, неапалітанская, ідыш і іншыя.
Пад пагрозай знікнення	Мова не вывучаецца дзецьмі як родная мова	эрзянская, марыйская, неварская, цыганская, удмурцкая, валонская і іншыя.
Знаходзіцца пад сур’ёзнай пагрозай знікнення	Мова выкарыстоўваецца старэйшымі пакаленнямі і зразумелая бацькам, але яны не выкарыстоўваюць яе ў зносінах з дзецьмі і паміж сабой	брэтонская, інгрыйская, сефардская, нафусі, нанайская і іншыя.
Адраджэнне мовы	Мова ў працэсе аднаўлення	корнская, маньчжурская, мэнская і іншыя.
Мовы ў крытычнай небяспецы	Гэтую мову ведаюць толькі старыя людзі, і яны рэдка ёю карыстаюцца	дахлік, оракская, тафаларская, ульцкая і іншыя.
Мёртвая мова	1. У свеце няма жывых носьбітаў мовы 2. Раней мова дакладна існавала, але цяпер дакладных звестак пра яе стан няма	1. далмацінская, гоцкая 2.старажытнакападокійская, ліўская, юкагірская