Леанід Сямёнавіч Персіянінаў

Леанід Сямёнавіч Персіянінаў (18 [31] жніўня 1908 — 27 снежня 1978) — савецкі акушэр-гінеколаг  (руск.), Герой Сацыялістычнай Працы, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР, заслужаны дзеяч навукі БССР, акадэмік АМН СССР, доктар медыцынскіх навук, прафесар.

Леанід Сямёнавіч Персіянінаў
Дата нараджэння	18 (31) жніўня 1908[1]
Месца нараджэння	Старае Сяло, Вяземскі павет, Смаленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	27 снежня 1978(1978-12-27) (70 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР
Род дзейнасці	гінеколаг, акушэр, хірург, урач, галоўны ўрач, медыцынскі адміністратар, ваенны ўрач
Навуковая сфера	медыцына[2], гінекалогія[2] і акушэрства[d][2]
Месца працы	Мінскі медыцынскі інстытут 2-і Маскоўскі дзяржаўны медыцынскі інстытут імя М. І. Пірагова Першы маскоўскі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт імя І. М. Сечанава[d]
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук (1950)
Навуковае званне	прафесар[d] (1951)
Альма-матар	Санкт-Пецярбургская дзяржаўная медыцынская акадэмія імя І. І. Мечнікава[d]
Вядомыя вучні	Іван Агеевіч Макарэнка
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Леанід Сямёнавіч Персіянінаў нарадзіўся ў сяле Старым Вяземскага павета (цяпер — Сафонаўскі раён, Смаленская вобласць) у сям’і селяніна. У 1925 годзе скончыў сярэднюю школу; у 1925—1928 гадах — студэнт медыцынскага факультэта Смаленскага ўніверсітэта. У 1931 годзе скончыў 2-і Ленінградскі медыцынскі інстытут  (руск.).

Пачатак навуковай кар’еры

У 1931—1936 гадах — участковы ўрач, галоўны ўрач раённай бальніцы, загадчык раённага аддзела аховы здароўя ў Кастрамской вобласці. У 1936—1938 гадах — аспірант акушэрска-гінекалагічнай клінікі Казанскага інстытута ўдасканалення ўрачоў. У 1937 годзе прысуджана вучоная ступень кандыдата медыцынскіх навук. У 1938—1941 гадах — асістэнт кафедры акушэрства і гінекалогіі Казанскага інстытута ўдасканалення ўрачоў.

Вялікая Айчынная вайна

У гады Вялікай Айчыннай вайны вядучы хірург палявых рухомых шпіталяў (Волхаўскі, 2-й Прыбалтыйскі франты), 1941—1945. Член ВКП (б) з 1943 г.

Вяртанне ў навуку

• 1945—1951 — дацэнт кафедры акушэрства і гінекалогіі Казанскага інстытута ўдасканалення ўрачоў;
• 1947 — прысвоена вучонае званне дацэнт;
• 1950 — прысуджана вучоная ступень доктара медыцынскіх навук.
• 1951—1958 — загадчык кафедры акушэрства і гінекалогіі Мінскага медыцынскага інстытута;
• 1951 — прысвоена вучонае званне прафесар;
• 1958—1967 — загадчык кафедры акушэрства і гінекалогіі 2-га Маскоўскага медыцынскага інстытута;
• 1960 — абраны членам-карэспандэнтам, а ў 1965 годзе — акадэмікам АМН СССР;
• 1967—1978 — дырэктар Усесаюзнага НДІ акушэрства і гінекалогіі Міністэрства аховы здароўя СССР;
• 1967—1978 — адначасова загадчык кафедры акушэрства і гінекалогіі 1-га Маскоўскага медыцынскага інстытута  (руск.).

Памёр у Маскве, пахаваны на Новадзявочых могілках, у скульптурнай кампазіцыі надмагілля паказаны з немаўлём на руках.

Навуковая дзейнасць

Навуковая дзейнасць ахоплівае шырокі круг праблем.

• Вывучаў дзеянне стрэптацыду  (руск.) пры септычных захворваннях у клініцы і эксперыменце (кандыдацкая дысертацыя, 1937), ролю гумаральных фактараў у наступленні родаў (доктарская дысертацыя, 1950).
• Працаваў над праблемамі прафілактыкі і лячэння цяжкай акушэрскай паталогіі. Аўтар манаграфіі «Разрывы маткі», 1952, 1954; глаў і раздзелаў па праблеме родавага траўматызму маткі ў шматтомных дапаможніках для лекараў «Акушэрскі семінар», 1956; «Акушэрскія семінары», 1957, 1969.
• Вывучаў пытанні абязбольвання пры акушэрскіх і гінекалагічных аператыўных умяшаннях («Мясцовая анестэзія па Вішнеўскаму пры гінекалагічных аперацыях», 1955), у тым ліку магчымасці электраанальгезіі. Сааўтар манаграфіі «Абязбольванне пры акушэрска-гінекалагічных аперацыях», 1965 і «Электраанальгезія ў акушэрстве і гінекалогіі», 1978.
• Працаваў над праблемамі інфузійнай тэрапіі  (руск.) («Аб ужыванні ўнутрыартэрыяльных уліванняў у акушэрскай практыцы пры вострай кровастраце  (руск.) ў жанчын і пры асфіксіі ў нованароджаных», 1955) Аўтар манаграфіі «Унутрыартэрыяльнае пераліванне крыві ў акушэрска-гінекалагічнай практыцы», 1955.
• Паспяхова працаваў над праблемамі антэ- і інтранатальнай аховы плоду, ацэнкі яго стану з дапамогай сучасных сродкаў кантролю за праявамі фізічных функцый. Апублікаваў манаграфіі «Асфіксія плоду і нованароджанага», 1967; «Дыхальная функцыя крыві плоду ў акушэрскай клініцы», 1971; «Амніяскапія  (польск.) ў акушэрскай практыцы», з суаўт., 1973. За цыкл работ па антэнатальнай прафілактыцы захворванняў плоду і перынатальнай смяротнасці ўдастоены Дзяржаўнай прэміі СССР, 1968.
• Вялікую колькасць работ прысвяціў праблеме ўдасканалення аператыўнай тэхнікі ў акушэрстве і гінекалогіі. Апублікаваў дапаможнік «Аператыўная гінекалогія», 1976.
• Унёс значны ўклад у вырашэнне праблем арганізацыі і ўдасканалення акушэрска-гінекалагічнай дапамогі ў БССР, СССР, падрыхтоўкі навукова-практычных кадраў.
• Аўтар больш за 400 навуковых прац, 26 з якіх — неаднаразова перавыдаваліся манаграфіі і фундаментальныя кіраўніцтвы для студэнтаў і ўрачэй. Многія навуковыя працы апублікаваныя за мяжой.
• Кіраваў выкананнем 51 доктарскай, 81 кандыдацкай дысертацый, у тым ліку навукоўцамі іншых краін (Алжыр, Афганістан, Германія, Ліван, Манголія, Сірыя). Арганізаваў і правёў значную колькасць навуковых з’ездаў і канферэнцый, прэзідэнт VII Міжнароднага кангрэса акушэраў-гінеколагаў, Масква, 1973.
• Старшыня Беларускага і Усесаюзнага навуковых таварыстваў акушэраў-гінеколагаў; галоўны акушэр-гінеколаг Міністэрства аховы здароўя БССР і СССР; старшыня вучонага медыцынскага савета Міністэрства аховы здароўя БССР; адказны рэдактар аддзела Вялікай медыцынскай энцыклапедыі; член Вышэйшай атэстацыйнай камісіі СССР, рэдакцыйных калегій шэрагу часопісаў, у тым ліку «Ахова здароўя Беларусі».
• Дэпутат Мінскага гарадскога савета, 1953—1959, Маскоўскага гарадскога савета, 1967—1971.
• Віцэ-прэзідэнт Міжнароднай федэрацыі акушэраў-гінеколагаў; ганаровы член навуковых медыцынскіх таварыстваў Чэхаславакіі, Югаславіі, Балгарыі, Германіі, Польшчы, Венгрыі; ганаровы доктар Будапешцкага універсітэта імя І. Земельвайса.

Зноскі

1. https://www.bsmu.by/page/55/3088/
2. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>