Леапольд Гадоўскі

Леапольд Гадоўскі (13 лютага 1870, Жослі, Віленская губерня (цяпер Жаслей, Літва) — 21 лістапада 1938, Нью-Ёрк, ЗША) — амерыканскі піяніст ^[8], педагог (фартэпіяна) і кампазітар .

Леапольд Гадоўскі
Leopold Godowsky
1935
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	13 лютага 1870(1870-02-13)[1][2][…]
Месца нараджэння	Жослі, Троцкі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя або Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя[3]
Дата смерці	21 лістапада 1938(1938-11-21)[4][1][…] (68 гадоў)
Месца смерці	Манхэтэн, Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк, ЗША[5][6] або Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк, ЗША[3]
Месца пахавання	Temple Israel Cemetery[d][7]
Краіна	ЗША
Дзеці	Леапольд Гадоўскі[d]
Альма-матар	Берлінская вышэйшая школа музыкі[d] (1884) Берлінскі ўніверсітэт мастацтваў
Месца працы	Нью-Ёркскі ўніверсітэт
Музычная дзейнасць
Педагог	Ernst Rudorff[d] і Chaim Passinok[d]
Прафесіі	піяніст, кампазітар, музычны педагог
Інструменты	фартэпіяна
Жанры	класічная музыка
Выхаванцы	Fannie Charles Dillon[d], Klára Chitz[d], Генрых Густававіч Нейгаўз[d] і Leonard Liebling[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся ў яўрэйскай сям’і. Вучыўся ў В. Баргіля і Э. Рударфа ў Вышэйшай школе музыкі ў Берліне (1884) і ў К. Сен-Санса ў Парыжы. З дзяцінства шмат канцэртаваў (упершыню — ў 1879 у Вільні). Выкладаў у Чыкагскай і Філадэльфійскай кансерваторыях (1894—1900), кіраваў Школай майстэрства ў Акадэміі музыкі ў Вене (1909-14). З 1914 жыў у Нью-Ёрку.

Творчасць

Як піяніст праславіўся выключным тэхнічным майстэрствам, тонкасцю і яснасцю ў перадачы найскладаных па фактуры твораў. Вядомы як аўтар транскрыпцыі галоўным чынам твораў французскіх клавесіністаў (Ж. Б. Люлі, Ж. Ф. Рамо і інш), сюіт І. С. Баха, эцюдаў Ф. Шапена, вальсаў І. Штрауса і многіх іншых. Быў складальнікам і рэдактарам зборніка п’ес педагагічнага рэпертуару для фартэпіяна. Гадоўскі — аўтар твораў для фартэпіяна, у тым ліку п’ес для левай рукі; напісаў артыкул аб фартэпіяннай музыцы для левай рукі.

Зноскі

1. Leopold Godowsky // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Leopold Godowsky // Musicalics

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63484499'></a>
3. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644'></a>
4. Годовский Леопольд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
5. Годовский Леопольд // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
6. https://www.nytimes.com/1998/06/28/nyregion/the-curious-legacy-of-george-s-flynn.html
7. Find a Grave — 1996.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056'></a>
8. Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, "Solo nec plus ultra", Neva Editions, 2015, 50. ISBN 978 2 3505 5192 0.