Леапольд I (кароль Бельгіі)

Леапольд I (ням.: Leopold Georg Christian Friedrich von Sachsen-Coburg-Saalfeld; 16 снежня 1790, Кобург — 10 снежня 1865, Брусель) — кароль бельгійцаў (21 ліпеня 1831 — 10 снежня 1865).

Леапольд I
ням.: Leopold Georg Christian Friedrich von Sachsen-Coburg-Saalfeld
кароль Бельгіі[d] 21 ліпеня 1831 — 10 снежня 1865
Пераемнік	Леапольд II
Нараджэнне	16 снежня 1790(1790-12-16)[1][2][…] Кобург, Саксен-Кобург-Заальфельд[d]
Смерць	10 снежня 1865(1865-12-10)[1][2][…] (74 гады) Лакен, Брусель
Месца пахавання	Royal Crypt[d]
Род	Саксен-Кобург-Гоцкая дынастыя
Бацька	Francis, Duke of Saxe-Coburg-Saalfeld[d]
Маці	Аўгуста-Караліна Ройс цу Эберсдорф[d]
Жонка	Princess Charlotte Augusta of Wales[d][3][4] і Луіза Марыя Арлеанская[3][4]
Дзеці	Людовік Філіп[d][5], Леапольд II, Філіп Бельгійскі, граф Фландрыі, Шарлота Бельгійская, Georg von Eppinghoven[d], Arthur von Eppinghoven[d] і stillborn son von Sachsen-Coburg und Gotha[d][5]
Веравызнанне	лютэранства
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства[6]
Аўтограф
Манаграма
Прыналежнасць	Расійская імперыя, Саксен-Кобург-Гота, Бельгія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі і Саксен-Кобург-Заальфельд[d]
Род войскаў	Belgian Armed Forces[d] і Брытанская армія[d]
Званне	фельдмаршал[d] і генерал-лейтэнант
Бітвы	Напалеонаўскія войны
Узнагароды	Honorary Fellow of the Royal Society of Edinburgh[d] Каралеўскі член Каралеўскага таварыства[d] (30 лістапада 1816)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Праводзіў курс на цесны саюз з Вялікабрытаніяй і Францыяй, садзейнічаў урэгуляванню адносін з Нідэрландамі. Меў рэпутацыю «ўзорнага канстытуцыйнага манарха».

Біяграфія

У 1796—1809 і 1813—1816 гадах служыў у Рускай імператарскай арміі, дасягнуў звання генерал-лейтэнанта.

У 1816 годзе ажаніўся з дачкой прынца-рэгента, будучага караля Вялікабрытаніі Георга IV Шарлотай Аўгустай (у 1817 годзе памерла пры родах). Прызначаны генералам брытанскай арміі, член Палаты лордаў.

Пасля ўтварэння ў 1830 годзе незалежнай бельгійскай дзяржавы, абраны на бельгійскі сталец. Палітыка Леапольда I садзейнічала кансалідацыі маладой бельгійскай дзяржавы, умацаванню яе міжнародных пазіцый.

У 1832 годзе ажаніўся з дачкой караля французаў Луі-Філіпа, прынцэсай Луізай^[7].

Бацька прынцаў Луі-Філіпа (памёр ва ўзросце 9 месяцаў), Леапольда, Філіпа і прынцэсы Шарлоты.