Леў Абрамавіч Альпяровіч

Леў Абрамавіч Альпяровіч (4 (16) снежня 1874, в. Куранец, цяпер Вілейскі раён — 1913) — жывапісец^[1].

Леў Абрамавіч Альпяровіч
Дата нараджэння	4 (16) снежня 1874
Месца нараджэння	Куранец, Куранецкая воласць[d], Вілейскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1913
Месца смерці	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Род дзейнасці	мастак
Жанр	партрэт і пейзаж
Вучоба	Адэскае мастацкае вучылішча імя М. Б. Грэкава[d] (1896) Імператарская Акадэмія мастацтваў (1902)
Уплыў	Іван Пятровіч Трутнеў[d] і Ілья Яфімавіч Рэпін
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў Вільні ў мастацкай школе акадэміка Івана Трутнева  (руск.) (1890—1892). Скончыў Адэскую рысавальную школу  (руск.) (1896) і Пецярбургскую Акадэмію мастацтваў (1902). Вучань І. Рэпіна.

Пасля заканчэння Акадэміі мастацтваў жыў і працаваў у Мінску^[1]. Выкладаў у Мінскім прыватным мужчынскім яўрэйскім рэальным вучылішчы (1912—1913). Удзельнік выставак з 1902.

Памёр у Мінску.

Творчасць

Пісаў партрэты, пейзажы, бытавыя кампазіцыі. Паслядоўна адстойваў прынцыпы рэалізму. Яго творы («Вечар у сям’і», «Краўчыха», «Муляры», «Прачка», «Партрэт старой», «Партрэт музыканта Жухавіцкага», «Дзяўчына ў чырвонай шалі») блізкія да твораў перасоўнікаў. Многія працы маюць характар ​​незавершаных эскізаў («Падпольная сходка», «Мыццё бялізны» і інш.) Творы Альпяровіча найбольш поўна (230 работ) былі прадстаўлены на персанальнай выстаўцы ў Мінску ў 1939^[1].

Некалькі прац мастака захоўваецца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь.

• 
  На каменяломні. Сярэдзіна 1900-х, палатно, алей
• 
  Партрэт дзяўчынкі, 1910-я. Папера, вугаль. 35,5х27,5
• 
  Жанчына ля мора. 1905, палатно, алей, 42,7х57,3