Леў Уладзіміравіч Шчэрба

Леў Уладзіміравіч Шчэрба (20 лютага (3 сакавіка) 1880, Ігумен, Мінская губерня — 26 снежня 1944, Масква) — расійскі і савецкі мовазнавец, акадэмік АН СССР, які ўнёс вялікі ўклад у развіццё псіхалінгвістыкі, лексікаграфіі і фаналогіі. Адзін са стваральнікаў тэорыі фанемы. Спецыяліст па агульным мовазнаўстве, рускай, славянскай і французскай мовах.

Леў Уладзіміравіч Шчэрба
руск.: Лев Владимирович Щерба
Дата нараджэння	20 лютага (3 сакавіка) 1880[1]
Месца нараджэння	Ігумен, Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	26 снежня 1944(1944-12-26)[2][3][…] (64 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[2]
Месца пахавання	Ваганькаўскія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР[d]  СССР
Род дзейнасці	мовазнавец, пісьменнік
Навуковая сфера	мовазнаўства
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар філалагічных навук
Навуковае званне	акадэмік АН СССР[d]
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Іван Аляксандравіч Бадуэн дэ Куртэнэ
Вядомыя вучні	Анатоль Нестаравіч Генка[d], Сяргей Іванавіч Ожэгаў, Леў Рафаілавіч Зіндэр[d] і Леў Пятровіч Якубінскі[d]
Член у	Акадэмія навук СССР
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Шчэрба.