Людвік Тадэвуш Замбжыцкі

Людвік Тадэвуш Замбжыцкі (1803, Браслаўскі павет — 24 чэрвеня 1834) — адзін з кіраўнікоў паўстання 1830-31.

Людвік Тадэвуш Замбжыцкі
Нараджэнне	1803 Браслаўскі павет, Літоўска-Віленская губерня, Расійская імперыя
Смерць	2 чэрвеня 1834(1834-06-02)
Месца пахавання	могілкі Манмартр
Род	Замбжыцкія[d]
Бацька	Ануфрый Замбжыцкі[d]
Маці	Гэлена з Барташэвічаў[d]
Жонка	Разалія з Гарэцкіх[d]
Узнагароды

Біяграфія

Стрыечны брат па маці мастака В. Ваньковіча. Са студз. 1831 у складзе Віленскага цэнтральнага паўстанцкага камітэта, камандаваў атрадам, паранены ў баі каля Аўсянікаў. Уступіў у корпус ген. Г. Дэмбінскага. Адзначаны залатым крыжам «Віртуці Мілітары». 9 жніўня 1831 абраны паслом на Варшаўскі сейм ад Браслаўскага пав. Адзін з заснавальнікаў Камітэта рускіх зямель. У ліст. 1831 эмігрыраваў у Францыю, дзе стаў адным з заснавальнікаў Таварыства літоўскіх і рускіх зямель, Літоўскага ваеннага камітэта; член Польскага нацыянальнага камітэта. Вучыўся ў школе ген. штаба.

Пахаваны на парыжскіх могілках Манмартр.