Люксембургская мова

From Wikipedia, the free encyclopedia

Люксембургская мова
Remove ads

Люксембургская мова (уласн. найменне Lëtzebuergesch) — мова штодзённых зносін насельніцтва Люксембурга. З 1984 года — афіцыйная мова Вялікага герцагства Люксембург (нароўні з французскай і нямецкай). Код ISO 639-1 — lb, ISO 639-2 — ltz.

Хуткія факты Люксембургская мова, Саманазва ...
Remove ads

Ужыванне

Закон пра мову, зацверджаны 24 лютага 1984 года (арыгінал — на французскай мове):

  • Артыкул 1. Нацыянальная мова Люксембурга — люксембургская.
  • Артыкул 2. Тэксты законаў публікуюцца на французскай мове.
  • Артыкул 3. Мовы адміністрацыі — па выбары люксембургская, нямецкая і французская.
  • Артыкул 4. Запыты ў адміністрацыйныя органы: калі запыт будзе пададзены на люксембургскай, французскай або нямецкай мове, адміністрацыя па магчымасці павінна адказаць на мове запыту.
Remove ads

Пісьменнасць

Пісьменнасць люксембургскай мовы — на аснове лацінскага алфавіта. Адзіныя і абавязковыя правілы правапісу зацверджаны ўказам ад 10 кастрычніка 1976 года, невялікія змяненні ўнесены 30 ліпеня 1999 года.

Класіфікацыя

З’яўляецца мовай індаеўрапейскай сям’і (германскія мовы). Па нямецкай дыялекталогіі, мова класіфікуецца як заходнегерманская, сярэдненямецкая група (з’яўляецца падгрупай верхненямецкай).

За класіфікацыю люксембургскай як асобнай мовы сведчыць тое, што носьбіты стандартнай нямецкай (верхненямецкай — Hochdeutsch) як роднай адчуваюць вялікія цяжкасці ў разуменні люксембургскай гаворкі. Супраць — што няма выразнай моўнай мяжы люксембургскай з суседнімі нямецкімі дыялектамі.

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads