Лявонцій (Бондар)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Лявонцій.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бондар.

Мітрапаліт Лявонцій (у свеце Леанід Фадзеевіч Бондар; 1913, Мерач, Троцкі павет, Віленская губерня — 24 студзеня 1999) — беларускі і рускі праваслаўны дзеяч.

Мітрапаліт Лявонцій
Мітрапаліт Арэнбургскі і Бузулукскі 14 мая 1963 — 24 студзеня 1999
Царква	Руская праваслаўная царква
Папярэднік	Паладый (Камінскі)
Пераемнік	Валянцін (Мішчук)
6-ы Епіскап Новасібірскі і Барнаульскі 5 мая 1961 — 14 мая 1963
Папярэднік	Донат (Шчогалеў)
Пераемнік	Касіян (Яраслаўскі)
Епіскап Бабруйскі, вікарый Мінскай епархіі 10 жніўня 1956 — 5 мая 1961
Папярэднік	Мітрафан (Гутоўскі)
Пераемнік	Пётр (Карпусюк)
Адукацыя	Віленская духоўная семінарыя (1935) факультэт праваслаўнага багаслоўя Варшаўскага ўніверсітэта[d]
Дзейнасць	праваслаўны святар
Імя пры нараджэнні	Бондар Леанід Фадзеевіч
Нараджэнне	24 красавіка (7 мая) 1913(1913-05-07) Мерач, Троцкі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Смерць	24 студзеня 1999(1999-01-24) (85 гадоў) Арэнбург, Арэнбургская вобласць, Расія
Пахаванне	Мікольскі кафедральны сабор (Арэнбург)[d]
Прыняцце свяшчэннага сану	2 студзеня 1944
Прыняцце манаства	28 снежня 1943
Епіскапская хіратонія	10 жніўня 1956
Узнагароды	Ордэн Святога роўнаапостальнага вялікага князя Уладзіміра II ступені (РПЦ) Ордэн прападобнага Сергія Раданежскага I ступені Ордэн святога дабравернага князя Данііла Маскоўскага I ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З сям’і псаломшчыка. У 1935 скончыў Віленскую духоўную семінарыю, а ў 1939 — Праваслаўны Багаслоўскі факультэт Варшаўскага ўніверсітэта, атрымаўшы ступень магістра багаслоўя.

У 1940—1942 паслушнік у Віленскім Святадухаўскім манастыры. 26 снежня 1943 пастрыжаны ў манаства, пасвечаны ў іераманаха 2 студзеня 1946. У 1946 прызначаны рэктарам Багаслоўска-пастырскіх курсаў пры Жыровіцкім манастыры з узвядзеннем у сан ігумена. У 1947—1949 святар у в. Хоўхла Маладзечанскага раёна і ў в. Ястрэбль Брэсцкай вобласці. У лістападзе 1949 стаў інспектарам і выкладчыкам Мінскай Духоўнай семінарыі пры Жыровіцкім манастыры. Выкладаў Свяшчэннае Пісанне Старога Запавету, склаў машынапісны канспект па Старым запавеце для ўсіх чатырох класаў семінарыі. З ліпеня 1953 — намеснік Жыровіцкага манастыра ў сане архімандрыта.

23 ліпеня 1956 стаў Бабруйскім епіскапам, вікарыем Мінскай епархіі. Служыў у Свята-Мікольскім саборы Бабруйска аж да яго зачынення. У 1960 часова кіраваў Мінскай епархіяй. У маі 1961—1963 кіравальны архірэй Новасібірскай і Барнаульскай епархіі. З 1963 кіраваў Арэнбургскай епархіяй. Ад 1971 архіепіскап. На інтранізацыі патрыярха Аляксія II, як самы старэйшы па хіратоніі архірэй у Рускай праваслаўнай царкве, уручыў яму архіпастырскае жазло. Ад 1992 мітрапаліт. За гады служэння Лявонція ў Арэнбургскай епархіі колькасць прыходаў вырасла больш чым у сем разоў і дасягнула ста адзінаццаці.

Пахаваны ў Мікольскім кафедральным саборы Арэнбурга. Быў узнагароджаны ордэнамі: вялебнага Сергія Раданежскага I і II ступені, святога роўнаапостальнага князя Уладзіміра II ступені, святога вернага князя Данііла Маскоўскага I ступені, ордэнам Сяброўства народаў. Ганаровы грамадзянін Арэнбурга. Ведаў сем моў і на памяць цытаваў Біблію. Сабраў велізарную бібліятэку.

Зноскі