Лідзія Іванаўна Ржэцкая

Лідзія Іванаўна Ржэцкая (5 красавіка (17 красавіка) 1899, Мінск — 24 кастрычніка 1977, Мінск) — беларуская актрыса . Народная артыстка БССР (1944), Народная артыстка СССР (1955).

Лідзія Іванаўна Ржэцкая
Дата нараджэння	5 (17) красавіка 1899
Месца нараджэння	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	24 кастрычніка 1977(1977-10-24) (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Месца пахавання	Усходнія могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Муж	Міхаіл Аляксееў[d] і Лявон Гдальевіч Рахленка
Дзеці	Таццяна Міхайлаўна Аляксеева і Валянціна Леанідаўна Рахленка
Адукацыя	Марыінская жаночая гімназія
Прафесія	актрыса
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы Першае беларускае таварыства драмы і камедыі
Прэміі
Узнагароды
IMDb	ID 6720035
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзілася ў сям’і чыгуначніка. Сцэнічную дзейнасць пачала ў 1916 годзе. У 1917—1920 гадах працавала ў Першым беларускім таварыстве драмы і камедыі, з 1921 года — у Беларускім тэатры імя Я. Купалы.

Творчасць

Актрыса шырокага творчага дыяпазону. Для творчасці характэрны глыбіня думкі і прастата выканання, народнасць, мяккі лірызм і гумар, палкая грамадзянскасць. Значнымі дасягненнямі сталі яе ролі ў беларускім рэпертуары: Альжбета («Паўлінка» Я. Купалы), Маці («Бацькаўшчына» К. Чорнага), Наталля, цёця Каця, Вярбіцкая («Канец дружбы», «Хто смяецца апошнім», «Пяюць жаваранкі» К. Крапівы), Каспарыха («Салавей» З. Бядулі), Ганначка («На Купалле» М. Чарота), Афрасіння («Машэка» Е. Міровіча), Ганна Чыхнюк («Выбачайце, калі ласка!» А. Макаёнка). У класічнай рускай і сусветнай драматургіі спалучала традыц. падыход да класікі з сучасным яго разуменнем, уласнай адметнай трактоўкай вобразаў: Мурзавецкая, Кручыніна і Галчыха, Шаблова, Домна Панцялееўна, Кукушкіна, Турусіна («Ваўкі і авечкі», «Без віны вінаватыя», «Позняе каханне», «Таленты і паклоннікі^[ru]», «Даходнае месца^[ru]», «На ўсякага мудраца хапае прастаты^[ru]» А. Астроўскага), Сакалова («Апошнія» М. Горкага), Фразіна («Скупы^[ru]» Мальера). Сярод інш. роляў: Марфа Пятроўна («Рускія людзі» К. Сіманава), Марфа Касьянаўна («У мяцеліцу» Л. Лявонава), Заіра («Мяцеж» Дз. Фурманава і С. Паліванава) і інш.

Выступала на радыё, здымалася ў кіно («Хто смяецца апошнім», «Гадзіннік спыніўся апоўначы»), Дзяржаўная прэмія СССР (1951).

Узнагароды

Узнагароджаная ордэнам Леніна, ордэнам Кастрычніцкай Рэвалюцыі, 2 іншымі ордэнамі, медалямі. Народная артыстка БССР (1944) i СССР (1955), Лаўрэат Дзяржаўнай прэмii СССР (1951) за ролю Аўдоцці Захароўны ў «Пяюць жаваранкі» К. Крапівы.

Сям’я

Першы муж хімік Міхаіл Аляксееў памёр, калі іх дачцэ Таццяне было ўсяго 4 месяцы. Другі раз пабралася шлюбам з акцёрам Леанідам Рахленкам, ад якога нарадзіла дачку Валянціну^[2], якая стала піяністкай.

Зноскі

1. Ржецкая Лидия Ивановна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
2. СЕМЬЯ С ИСТОРИЕЙ. Лидия Ржецкая, Леонид Рахленко, Генрих Вагнер — три народных артиста в одной семье Архівавана 7 студзеня 2021.