Міхаіл Іванавіч Баскакаў

Міхаі́л Іва́навіч Баска́каў (21 лістапада 1905(1905-11-21), Масква — 18 кастрычніка 1968(1968-10-18), Масква) — савецкі і беларускі дзяржаўны дзеяч, Міністр дзяржаўнай бяспекі БССР (1952—1953), Міністр унутраных спраў БССР (1953—1958).

Міхаіл Іванавіч Баскакаў
Міністр унутраных спраў БССР 21 ліпеня 1953 — 24 лютага 1958
Папярэднік	Міхаіл Дзячко
Пераемнік	Сяргей Сікорскі
Міністр унутраных спраў БССР 16 сакавіка 1953 — 9 чэрвеня 1953
Папярэднік	Сяргей Бельчанка
Пераемнік	Міхаіл Дзячко
Міністр дзяржаўнай бяспекі БССР 6 лютага 1952 — 16 сакавіка 1953
Папярэднік	Лаўрэнцій Цанава
Пераемнік	пасада скасаваная
Нараджэнне	21 лістапада 1905(1905-11-21) Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя
Смерць	18 кастрычніка 1968(1968-10-18) (62 гады) Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Партыя	КПСС
Месца працы	Міністэрства дзяржаўнай бяспекі БССР Міністэрства ўнутраных спраў БССР
Ваенная служба
Гады службы	1933—1958
Прыналежнасць	СССР
Званне	Генерал-маёр
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды	Медаль «За абарону Савецкага Запаляр’я»

Біяграфія

Нарадзіўся 21 лістапада 1905 года ў Маскве. Рускі.

У 1933 годзе скончыў факультэт знешняга гандлю Маскоўскага інстытута ўсходазнаўства пры ЦВК СССР. Працоўную дзейнасць пачаў у 1918 годзе вучнем слесара, выбіраўся старшынёй сельсавета Увараўскага раёна, членам праўлення і загадчыкам сыравіннага аддзела Івакінскага сельскагаспадарчага таварыства Маскоўскай вобласці.

Праходзіў ваенную службу ў радах Чырвонай Арміі. З 1928 года на камсамольскай і партыйнай рабоце — інструктар і прадстаўнік МК УЛКСМ у Маскрэдытпрамсаюзе, сакратар ячэйкі ВКП(б) Масаблдруксаюза (Масква).

У органах дзяржбяспекі з 1933 года. Службу пачаў супрацоўнікам цэнтральнага апарату АДПУ пры СНК СССР (з 1934 года — НКУС). У 1938 годзе назначаны намеснікам Народнага камісара, затым - Народным камісарам унутраных спраў Карэла-Фінскай ССР, дзе ў гады Вялікай Айчыннай вайны быў адным з кіраўнікоў Рэспубліканскага штаба партызанскага руху. У 1943 годзе — начальнік УНКДБ СССР па Горкаўскай вобласці, затым у 1946 годзе — міністр дзяржбяспекі Узбекскай ССР, а ў 1951 годзе — начальнік УМДБ СССР па Хабараўскім краі.

З лютага 1952 года па 16 сакавіка 1953 года — Міністр дзяржаўнай бяспекі БССР, а з 21 ліпеня 1953 года — Міністр унутраных спраў БССР. Выбіраўся членам Бюро ЦК КП(б) Карэла-Фінскай ССР Узбекістана і Беларусі, дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР, дэлегатам XX з’езда КП(б) Беларусі і XIX з’езда УКП(б).

Звольнены ў адстаўку з-за хваробы ў лютым 1958 года.

Памёр 18 кастрычніка 1968 года ў Маскве. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Леніна, двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, трыма ордэнамі Чырвонай Зоркі, медалямі «Партызану Айчыннай вайны» I ступені, «За абарону Савецкага Запаляр’я» і інш.

Зноскі