Міхаіл Навумавіч Герчык

Міхаіл Навумавіч (Майсей Беньямінавіч) Герчык (7 чэрвеня 1932, Бабруйск — 3 чэрвеня 2008, Мінск) — беларускі савецкі пісьменнік і паэт, сцэнарыст^[1].

Міхаіл Герчык
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Майсей Беньямінавіч Герчык
Дата нараджэння	7 чэрвеня 1932(1932-06-07)
Месца нараджэння	Бабруйск, Бабруйскі раён, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	3 чэрвеня 2008(2008-06-03) (75 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Пахаванне	Мінск
Грамадзянства	Беларусь
Альма-матар	аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ (1950-я) Мінскае дзяржаўнае педагагічнае вучылішча імя Н. К. Крупскай (1953)
Месца працы	Зорька[d] Першы Нацыянальны канал Беларускага радыё Беларусь Мастацкая літаратура
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт, празаік, сцэнарыст
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Саюз беларускіх пісьменнікаў
Узнагароды	Грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Герчык.

Біяграфія

Нарадзіўся 7 чэрвеня 1932 года ў Бабруйску Магілёўскай вобласці ў сям'і рабочага. У час Вялікай Айчыннай вайны разам з маці і малодшым братам знаходзіўся ў эвакуацыі ў Чкалаўскай (цяпер Арэнбургская) вобласці. Бацька загінуў на фронце зімой 1942 г. у баях пад Масквой^[2].

Восенню 1944 г. сям'я вярнулася ў Беларусь. У 1950 г. М. Герчык скончыў сем класаў 13-й Бабруйскай школы, потым у 1953 годзе Мінскае педагагічнае вучылішча імя Н. К. Крупскай і паступіў на філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна. Заняткі на аддзяленні журналістыкі сумяшчаў з работай у піянерскай газеце «Зорька»^[2].

У 1964 г. М. Герчык стаў членам Саюза пісьменнікаў БССР^[3][2]. У гэтым жа годзе пачаў працаваць на Беларускім радыё ў Галоўнай рэдакцыі вяшчання для дзяцей^[2]. Аўтар сцэнарыю да фільма «Навучыся танчыць»^[4]. Потым перайшоў у выдавецтва «Беларусь». З 1972 г. займаў пасаду старшага рэдактара выдавецтва «Мастацкая літаратура»^[2].

Памёр 3 чэрвеня 2008 года ў Мінску^[2]. Пахаваны, верагодна, там жа^[5].

Творчасць

Пісаў на рускай і на беларускай мовах. Яго шматлікія дакументальныя нарысы і апавяданні, надрукаваныя ў 1970-я гг. у часопісах «Вясёлка», «Бярозка», газетах «Піянер Беларусі» і «Зорька» сведчылі аб тым, што аўтар любіў дзяцей, разумеў іх. Асаблівую ўвагу пісьменнік звяртаў на станаўленне характараў падлеткаў, што знайшло адлюстраванне ў творах «Ветер рвет паутину» (1963), «Портрет Фиделя» (1964), «Повесть о золотой рыбке» (1968), «Солнечный круг» (1970), зборніках аповесцей і апавяданняў «Земное притяжение» (1965), «Ветка зеленого дерева» (1977), «Дзе жывуць чараўнікі» (1980), «Самое синее небо» (1982)^[2].

Кнігі М. Герчыка вызначаюцца навізной тэмы, дакладнымі мастацкімі вобразамі і характарамі, прыцягваюць увагу вострым займальным сюжэтам, добра распрацаванай кампазіцыяй. У іх пісьменнік не толькі даследаваў складаныя калізіі жыцця, цяжкія лёсы людзей, але і імкнуўся паказаць усё лепшае, што ёсць у чалавеку. Менавіта таму нават самы першы раман М. Герчыка «Отдаешь навсегда» (1970) быў адзначаны прэміяй на Усесаюзным літаратурным конкурсе імя М. Астроўскага^[2].

Пісьменнік з'яўляецца таксама аўтарам раманаў «Обретение надежды» (1976), «Вяртанне да сябе» (1989), «Погоня за миражом» (2008). Плённа працаваў М. Герчык і ў галіне мастацкага перакладу^[2].

Многія творы беларускіх пісьменнікаў (С. Міхальчука, А. Пальчэўскага, Х. Жычкі, М. Ваданосава, У. Ягоўдзіка, В. Гардзея і інш.) былі перакладзены ім на рускую мову^[2]. Перакладаўся на польскую, балгарскую, румынскую, латышскую, украінскую, узбекскую і іншыя мовы.

Узнагароды

Узнагароджаны граматай Вярхоўнага Савета Беларусі^[2].

Зноскі

1. ГЕРЧИК Михаил Наумович Архівавана 11 кастрычніка 2011. (руск.)
2. Міхаіл Навумавіч Герчык на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
3. Герчик Михаил Наумович (Моисей Беньяминович) (руск.)
4. Михаил Герчик (руск.)
5. Гаўрук — Жалязняк – Белліт  (бел.) (14 ліпеня 2023). Праверана 4 жніўня 2024.