Наталля Уладзіміраўна Сухаверхава

Наталля Уладзіміраўна Сухаве́рхава^[2] (нар. 3 лістапада 1949, Мінск) — мастак дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва (габелен, батык).

Наталля Уладзіміраўна Сухаверхава
Дата нараджэння	3 лістапада 1949(1949-11-03)[1] (75 гадоў)
Месца нараджэння	Мінск, Беларуская ССР, СССР[1]
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Бацька	Уладзімір Паўлавіч Сухаверхаў
Род дзейнасці	мастак-дэкаратар
Месца працы	Мінскі мастацкі камбінат[d]
Жанр	габелен і батык
Вучоба	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1971)

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сухаверхава.

Біяграфія

Нарадзілася ў Мінску. Дачка мастака У. П. Сухаверхава. У 1971 годзе скончыла Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. З 1971 года працуе на Мінскім мастацкім камбінаце Беларускага саюза масткоў. З 1996 года займаецца выкладчыцкай дзейнасцю.

Творчасць

Сярод твораў Н. У. Сухаверхавай габелены «Квітнеючы мой край» для Палаца культуры калгаса «Нёман» Стаўбцоўскага раёна (1986), «Беларусь» ля рэстарана «Беларусь» у Мінску (1987), «Купалле» для палаца культуры ў вёсцы Крупіца Мінскага раёна (1989), «Сонечны» і «Вясновы» для ўрадавай рэзідэнцыі ў горадзе Заслаўе, «Зачараваны край» (1981), «Дарога» (1991), «Летнія навальніцы» (1996), «Успамін» (2001), «Купалле» (2010) і іншыя.

Творам Наталлі Сухаверхавай уласцівы рытмічнасць кампазіцыі, гарманічнасць колераў, стрыманасць каларыту дэкаратыўнасць.