Нясята

Няся́та^[1] (трансліт.: Niasiata, руск.: Несята) — аграгарадок^[2] в у Клічаўскім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Нясяцкага сельсавета.

Аграгарадок Нясята Краіна Беларусь Вобласць Магілёўская Раён Клічаўскі Сельсавет Нясяцкі Каардынаты 53°28′49″ пн. ш. 29°13′23″ у. д.HGЯO Насельніцтва 643 чалавекі (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 2236 Паштовыя індэксы 213914 Аўтамабільны код 6 Нясята Нясята

Нясята на Вікісховішчы

Вінакурны завод пана Паўлікоўскага, заснаваны ў 1904 годзе. Сучасны выгляд, вёска Нясята.

Млын. Знаходзіцца на ўездзе ў вёску, побач з ракой Нясетай.

Лямус

Знаходзіцца за 11 км на захад ад Клічава, за 102 км ад Магілёва, 43 км ад Бабруйска, за 4 км ад чыгуначнай станцыі Нясята^[3]. Каля аграгарадка працякае рака Нясета.

Гісторыя

Згадваецца ў 1560 годзе як вёска ў Свіслацкай воласці ВКЛ^[4]. У 1599 годзе згадваецца як вёска ў складзе маёнтку Буднева ў Аршанскім павеце ВКЛ^[5]. У 1650 годзе сяло Нясята, шляхецкая ўласнасць. У другой палове XVIII стагоддзя пабудавана царква.

У 1839 годзе ў Бабруйскім павеце, уласнасць памешчыка, хлебазапасны магазін. Станам на 1885 год, дзейнічалі гарбарны завод і царква. У 1897 годзе — царкоўнапрыходская школа, хлебазапасны магазін, раз на год праводзіўся кірмаш. Побач былі аднайменныя выселкі (6 двароў, 41 жыхар, вадзяны млын, заезны двор) і маёнтак (3 двары, 18 жыхароў). У 1904 годзе заснаваны вінакурны завод. У 1916 годзе адкрыта школа (аднакласнае народнае вучылішча). У 1917 годзе ў сяле 73 двары, 464 жыхары.

Беларускі гісторык і этнограф Аляксандр Ельскі ў «Геаграфічным слоўніку Каралеўства Польскага і іншых славянскіх краёў» (1886 г., Т. 7, с. 112) паведамляў, што ў Нясяце 20 двароў з поўнымі надзеламі, а тутэйшыя землі (больш за 212 валок) — даўняя спадчына Паўлікоўскіх; дзейнічала царква (мела каля 2 валок зямлі), даход ад млыноў складаў каля 300 руб. У другім томе таго самага слоўніка змешчаны ўспаміны пра Нясяту Евы Фялінскай (с. 350).

У 1919 годзе ў былым панскім маёнтку створана народная гаспадарка «Нясята», якая мела 358 га зямлі, вінакурны завод. У 1922 годзе адкрыта хата-чытальня. Працавалі паравы млын і сукнавальня. У 1924 годзе адкрыта 4-гадовая школа, у 1925 годзе 65 вучняў, працавалі драматычны і харавыя гурткі. У 1931 годзе арганізаваны калгас імя Ф. Энгельса, адкрыта дзіцячая пляцоўка. Побач з вёскай, ва ўрочышчы Кладзішча, у 1934 годзе арганізавана Нясяцкая МТС. У 1938 годзе ў майстэрні МТС зманціравана электраўстаноўка, якая дала святло вёсцы.

У лютым 1942 года гітлераўцы расстралялі 10 мірных жыхароў. У 1945 годзе адкрыты дзіцячы дом (дзейнічаў да 1969 года). На пачатак 1992 года працавалі сярэдняя школа, Дом культуры, бібліятэка, прыёмны пункт бытавога абслугоўвання насельніцтва, філіял музычнай школы, фельчарска-акушэрскі пункт і інш.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1839 год — 94 рэвізскія душы; 1885 год — 200 жыхароў; 1897 год — 52 двары, 376 жыхароў.
• XX стагоддзе: 1908 год — у сяле 61 двор, 395 жыхароў, у маёнтку 41 жыхар; 1992 год — 312 двароў, 816 жыхароў.
• XXI стагоддзе: 2000 год — 766 жыхароў, 295 двароў^[3].

Славутасці

• Брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан.
• Каля аграгарадка курганны могільнік дрыгавічоў (8—10 стст.)^[3].
• Вінакурны завод, заснаваны мясцовым панам Паўлікоўскім у 1904 годзе.