Падбярэжжа (Пухавіцкі сельсавет)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Падбярэжжа.

Падбярэ́жжа^[1] (трансліт.: Padbiarežža, руск.: Подбережье) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пухавіцкага сельсавета. Месціцца за 13 км на ўсход ад Мар’інай Горкі, 59 км ад Мінска, каля ракі Свіслач.

Вёска Падбярэжжа Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Пухавіцкі Каардынаты 53°30′39″ пн. ш. 28°18′34″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼33 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Аўтамабільны код 5 Падбярэжжа Падбярэжжа

Гісторыя

Упамінаецца ў другой палове XIX стагоддзя як хутар у Пухавіцкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні, таксама пад назвай Падбярэззе. У 1885 годзе фальварак. У 1889 годзе 30 дзесяцінамі зямлі ва ўрочышчы Падбярэжжа Пухавіцкай воласці валодаў дваранін рыма-каталіцкага веравызнання Іван Восіпавіч Дзятко^[2]. Паводле перапісу 1897 года ўрочышча.

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. Паблізу Падбярэжжа на хутары селяніна Асіеўскага ўлетку 1936 года адпачываў Якуб Колас^[3].

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

Насельніцтва

• 1897 год — 4 двары, 27 жыхароў
• 1908 год — 5 двароў, 23 жыхары
• 1917 год — урочышча, 5 двароў, 17 жыхароў; маёнтак, 1 двор, 19 жыхароў
• 1960 год — 127 жыхароў
• 2002 год — 25 двароў, 57 жыхароў
• 2009 год — 33 жыхары
• 2019 год — 33 жыхары^[4]