Пармелія баразнаватая

From Wikipedia, the free encyclopedia

Пармелія баразнаватая
Remove ads

Пармелія баразнаватая (Parmelia sulcata) — від лішайнікаў роду Пармелія (Parmelia) сямейства Пармеліевыя (Parmeliaceae). Адзін з самых распаўсюджаных на антрапагенных тэрыторыях сінантропных відаў.

Хуткія факты Навуковая класіфікацыя, Міжнародная навуковая назва ...
Remove ads

Апісанне

Слаявіна няправільна-разеткападобная, 5-15 см дыяметрам. Лопасці 3-4 мм шырынёй і 5-20 мм даўжынёй, выемкавыя, цесна сабраныя або злёгку разбежныя, тупыя на канцах. Зверху слаявіна блакітнавата-шэрая або зелянява-шэрая, сеткавата-маршчыністая, з сарэдыямі; знізу чорная, густа пакрытая да канцоў лопасцяў чорнымі, простымі або галінаванымі рызінамі. Апатэцыі карычневыя, з увагнутым дыскам дыяметрам да 2 см, з карычневым увагнутым дыскам і суцэльным, пазней вышчэрбленым краем, сустракаюцца не вельмі часта[1]. Парафізы злепленыя, простыя ці разгалінаваныя[2]. Сумкі шырокабулавападобныя, 40-50×20-22 мкм[2]. Споры эліпсоідныя, часта з аднаго канца завужаныя, 13-15×5,5 — 6 мкм, з патоўшчанымі сценкамі, даволі часта бываюць недаразвітыя[2].

Хімічны склад

Пры нанясенні на слаявіну раствора гідраксіду калію яна жоўкне.

Прысутнічаць другасныя метабаліты: атранарын, хлоратранарын, кансалацынавая, салацынавая і лабаравая кіслоты[3].

Remove ads

Распаўсюджанне і экалогія

Расце на ствалах і галінах лісцевых і іглічных дрэў, а таксама на апрацаванай драўніне і камяністым субстраце, як правіла, у добра асветленых месцах.

Гэты від можа трываць забруджванне паветра і расці ў гарадах.

Сустракаецца ў Афрыцы, Аўстралазіі, Еўропе, Паўночнай, Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы, арктычнай і антарктычнай зонах.

Значэнне і прымяненне

Паўночным аленем (Rangifer tarandus) з’ядаецца зрэдку, адначасна з іншымі лішайнікамі[4].

Класіфікацыя

Унутрывідавых таксонамі віду з’яўляюцца:

  • Parmelia sulcata Zahlbr.[1]
  • Parmelia sulcata Oliv.[1]
  • Parmelia sulcata (Harm.) Maas Geest., 1948[1]
  • Parmelia sulcata Taylor, 1836[1]

Зноскі

  1. LIAS. Архівавана з першакрыніцы 26 кастрычніка 2020. Праверана 18 верасня 2020.
  2. Александрова В. Д. Кормовая характеристика растений Крайнего Севера / В. Н. Андреев. Л.М.: Изд-во Главсевморпути, 1940. — С. 36. — 96 с. — (Труды Научно-исследовательского института полярного земледелия, животноводства и промыслового хозяйства. Серия «Оленеводство»). 600 экз.
Remove ads

Літаратура

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads