Партызанская брыгада імя П. К. Панамарэнкі (С. М. Іваноў)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Партызанская брыгада імя П. К. Панамарэнкі.

Партызанская брыгада імя П. К. Панамарэнкі — партызанская брыгада, створаная ў лістападзе 1943 года на базе атрадаў «Сокал» (арганізаваны ў жніўні 1942 года) і імя Цімашэнкі (арганізаваны ў маі 1943 года) вылучаных 2-й Мінскай партызанскай брыгадай. Дзейнічала на акупаванай тэрыторыі Пухавіцкага, Старадарожскага, Ганцавіцкага, Косаўскага, Ружанскага раёнаў. 13 ліпеня 1944 года брыгада (623 партызаны, 4 атрады і адзін кавалерыйскі эскадрон) злучылася з Чырвонай Арміяй.

Партызанская брыгада «У імя Радзімы»
Гады існавання	1943—1944
Краіна	СССР  Беларуская ССР
Падпарадкаванне	Беларускі штаб партызанскага руху
Уваходзіць у	Беластоцкае партызанскае злучэнне
Тып	партызаны
Функцыя	змаганне з акупантамі
Колькасць	623 партызаны (13.07.1944)
Дыслакацыя	Пухавіцкі, Старадарожскі, Ганцавіцкі, Косаўскі, Ружанскі раёны
Войны	Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна
Удзел у	Вялікая Айчынная вайна
Камандзіры
Вядомыя камандзіры	Сяргей Мікалаевіч Іваноў

Склад

• партызанскі атрад «Сокал»;
• партызанскі атрад імя Цімашэнкі;
• партызанскі атрад імя Талаіхіна;
• партызанскі атрад імя Панамарэнкі;
• кавалерыйскі эскадрон імя Сталіна.

Камандаванне

Камандзір

• С. М. Іваноў

Камісар

• Р. Д. Юркевіч

Начальнік штаба

• І. Н. Цішчанка

Гісторыя

У снежні 1943 года брыгада зрабіла баявы рэйд з Пухавіцкага ў Клецкі раён, летам 1944 года — у Ружанскі раён і ўвайшла ў партызанскае злучэнне Беластоцкай вобласці.

Партызаны праводзілі дыверсіі на чыгуначных участках Рудзенск — Асіповічы, Баранавічы — Ганцавічы. На дарозе Будча — Дзяніскавічы падарвалі некалькі аўтамашын з жывой сілай праціўніка. Вялі баі па ліквідацыі нямецкіх апорных пунктаў. Разам з партызанскімі брыгадамі імя Леніна Пінскай вобласці і 12-й кавалерыскай брыгадай імя Сталіна Мінскай вобласці разбілі нямецкі гарнізон у вёсцы Дзяніскавічы Ганцавіцкага раёна.

Літаратура

• Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.