Полацкія ўніяцкія архіепіскапы

Полацкія ўніяцкія архіепіскапы — епіскап уніяцкай царквы ў межах Вялікага Княства Літоўскага ў час існавання Рэчы Паспалітай, а пасля Расійскай імперыі, кіраўнік Полацкай уніяцкай архіепархіі.

Полацкімі ўніяцкімі архіепіскапамі былі:

• Герман Загорскі (Рыгор Іванавіч, праваслаўны епіскап 22.9.1595 — 9.10.1596, пасля ўніяцкі — 1600)
• Гедэон Бральніцкі (1601—1618)
• Іасафат Кунцэвіч (1618 — 12.11.1623, з 1617 епіскап-суфраган віцебскі і каад’ютар полацкі)
• Антоній (Анастасі) Сялява (1624—1655)
  • Нікіфар Ласоўскі^[pl] (1643—1651 каад’ютар полацкі)
• Гаўрыла Календа (1655—1674, з 1653 каад’ютар полацкі)
• Кіпрыян Жахоўскі (1674 — 2.10.1693)
• Марцыян Белазор (1697 — 18.6.1707)
• Сільвестр Пяшкевіч^[pl] (1709 — 8.9.1714)
• Фларыян Грабніцкі (1714 — 18.7.1762)
• Ясон Юноша-Смагажэўскі (1762—1783, з 1752 каад’ютар полацкі)
• Іраклій Лісоўскі (1783—1794)
• Лявон Духноўскі (1794—1797)
• Рыгор Кахановіч (1797—1809)
• Ян Красоўскі^[pl] (1809—1826)
• Якуб Адам Акела-Мартусевіч^[pl] (1826—1833)

Пасля смерці Якуба Мартусевіча ў 1833 Полацкае ўніяцкае архіепіскапства было скасавана, а яго тэрыторыя далучана да Беларускага ўніяцкага архіепіскапства, з кафедрай у Полацку. Беларускімі ўніяцкімі архіепіскапамі былі:

• Іасафат Булгак (17.4.1833 — 25.2.1838)
• Васіль Лужынскі (1838 — 6.3.1839, пасля праваслаўны епіскап)

Гл. таксама

• Полацкая ўніяцкая архіепархія

Літаратура

• Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej, Poznań, T.1-31, 1879—1908.