Рагачы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Рагачы, значэнні.

Рагачы́, грабеньчатавусыя (Lucanidae) — сямейства жукоў падатрада разнаедных.

Рагачы
Самец Lamprima aurata
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Жукі Падатрад:  Разнаедныя Інфраатрад:  Scarabaeiformia Надсямейства:  Scarabaeoidea Сямейства:  Рагачы
Міжнародная навуковая назва
Lucanidae Latreille, 1804
Тыпавы род
Lucanus
Падсямействы
Aesalinae Lampriminae Lucaninae Nicaginae Penichrolucaninae Syndesinae †Protolucaninae †Ceruchitinae
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   114487 NCBI   41105 EOL   2655184 FW   69301

Апісанне

Даўжыня да 11 см. Вусікі 10-членікавыя, каленчатыя, з грабеньчатай булавой. Верхнія сківіцы развітая, з зубцамі, у самцоў многіх відаў нагадваюць рогі (адсюль назва). Лапкі 5-членікавыя.

Пашырэнне

Налічваецца каля 1000 відаў. Найбольш шматлікія і разнастайныя ў трапічных лясах, жывуць на ствалах дрэў. На Беларусі сустракаюцца алянёк звычайны (Dorcus parallelipipedus), жук-насарог малы, або рагачык аднарогі (Sinodendron cylindricum), рагач сіні (Platycerus caraboides), рагачык сціплы (Ceruchus chrysomelinus), жук-алень (Lucanus cervus) — самы буйны з жукоў беларускай энтамафаўны (даўжынёй да 8,5 см).

Асаблівасці біялогіі

Дарослыя кормяцца сокамі дрэў. Лічынкі з мясістым выгнутым целам, вялікай галавой; развіваюцца і кормяцца ў гнілых ствалах і каранях.

Літаратура

• Максімава С. Л. Рагачы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 199. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).