Рагнар Граніт

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Граніт.

Рагнар Артур Граніт (шведск.: Ragnar Arthur Granit; 30 кастрычніка 1900, Рыйхімякі, Фінляндыя — 12 сакавіка 1991, Стакгольм, Швецыя) — шведскі нейрафізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1967 годзе ^[7][8][9] разам з Дж. Уолдам і Х.Хартлайнам «за адкрыцці, якія датычацца першасных фізіялагічных і хімічных зрокавых працэсаў, якія адбываюцца ў воку».^[10][11][12]

Рагнар Артур Граніт
шведск.: Ragnar Arthur Granit
Дата нараджэння	30 кастрычніка 1900(1900-10-30)[1][2][…]
Месца нараджэння	Рыйхімякі, Häme Province[d], Вялікае Княства Фінляндскае, Расійская імперыя
Дата смерці	12 сакавіка 1991(1991-03-12)[1][2][…] (90 гадоў)
Месца смерці	Стакгольм, камуна Стакгольм, лен Стакгольм, Швецыя[3]
Месца пахавання	Могілкі Турку[d][4]
Грамадзянства	Фінляндыя  Швецыя
Бацька	Arthur Vilhelm Granit[d][5]
Маці	Bertie Malmberg[d][5]
Дзеці	Michael Granit[d]
Род дзейнасці	нейрабіёлаг, урач, педагог, выкладчык універсітэта, фізіёлаг
Навуковая сфера	фізіялогія
Месца працы	Каралінскі інстытут
Альма-матар	Хельсінкскі ўніверсітэт Svenska normallyceum[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Амерыканскае філасофскае таварыства[6] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1967)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Хельсінкскі ўніверсітэт у 1927 годзе. З 1928 года працаваў у лабараторыі Ч. С. Шэрынгтана ў Оксфардскім універсітэце, у 1927—1932 гадах у Пенсільванскім універсітэце.

З 1935 года прафесар фізіялогіі Хельсінкскага ўніверсітэта, з 1940 года ў Каралінскім інстытуце ў Стакгольме, у 1945—1967 гадах дырэктар Нобелеўскага інстытута нейрафізіялогіі.

У 1963—1965 гадах прэзідэнт Каралеўскай шведскай АН.

Аўтар навуковых прац па рэгуляванні рухаў цэнтральнай нервовай сістэмай.

Даследаваў першасныя нейрафізіялагічныя працэсы зроку.

Член Каралеўскай шведскай акадэміі навук, член Нацыянальнай АН ЗША, ганаровы член Амерыканскай акадэміі навук і мастацтваў, а таксама замежны член Каралеўскага таварыства.^[13]

Зноскі

1. Ragnar Arthur Granit // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Ragnar Arthur Granit // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
3. Deutsche Nationalbibliothek Record #102773785 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q27302'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q36578'></a>
4. Ragnar Arthur Granit // Find a Grave — 1996. Праверана 23 жніўня 2024.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q63056'></a>
5. Pas L. v. Genealogics — 2003.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847329'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19847326'></a>
6. NNDB — 2002.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513'></a>
7. Raju, T. N. (1999). «The Nobel Chronicles». The Lancet 354 (9178): 605—779. doi:10.1016/S0140-6736(05)77968-X. PMID 10470741
8. Shampo, M. A.; Kyle, R. A. (1998). «Ragnar Granit--Nobel Laureate in Medicine». Mayo Clinic proceedings. Mayo Clinic 73 (11): 1082. PMID 9818044
9. Dowling, J. E.; Ratliff, F. (1967). «Nobel Prize: Three Named for Medicine, Physiology Award». Science 158 (3800): 468—473. doi:10.1126/science.158.3800.468. PMID 4860394
10. Kernell, D. (2000). «Ragnar Granit 100 Years — Memories and Reflections». Journal of the History of the Neurosciences 9 (3): 280—285. doi:10.1076/jhin.9.3.280.1791. PMID 11232369
11. Noguera Palau, J. J. (2000). «Ragnar Granit. Helsinki (1900—1991)». Archivos de la Sociedad Espanola de Oftalmologia 75 (4): 293—294. PMID 11151162
12. Bouman, H. D. (1968). «Ragnar Granit, M.D., Ph.D». American journal of physical medicine 47 (1): 1. PMID 4868641
13. Grillner, S. (1995). «Ragnar Granit. 30 October 1900-11 March 1991». Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society 41: 184—126. doi:10.1098/rsbm.1995.0012