Святлана Пятроўна Кацуба

Святлана Пятроўна Кацуба (нар. 6 жніўня 1959, Катоўск, Адэская вобласць, УССР, СССР) — беларуская юрыстка, член Цэнтральнай камісіі па выбарах і правядзенні рэспубліканскіх рэферэндумаў Рэспублікі Беларусь ад Гомельскай вобласці з 2009 года. Кандыдат юрыдычных навук (1999), дацэнт (2000). Фігурант санкцыйных спісаў ЕС, ЗША, шэрагу іншых краін.

Святлана Пятроўна Кацуба
Род дзейнасці	юрыст
Дата нараджэння	6 жніўня 1959(1959-08-06) (65 гадоў)
Месца нараджэння	Катоўск, Podilsk city council[d], Адэская вобласць, УССР, СССР
Месца працы	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны Гомельскі дзяржаўны тэхнічны ўніверсітэт імя П. В. Сухога
Альма-матар	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт (1985) БДУ (1993) Гомельскае музычна-педагагічнае вучылішча[d] (1978)
Узнагароды і прэміі	Ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2002) грамата Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь (2009)

Біяграфія

У 1978 годзе скончыла Гомельскае музычна-педагагічнае вучылішча. З 1978 па 1984 год працавала настаўніцай пачатковых класаў СШ № 45 Гомеля.

З 1984 па 1986 год працавала метадыстам метадычнага кабінета гарадскога аддзела адукацыі Гомеля.

У 1985 годзе скончыла Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Гісторыя».

З 1986 па 1993 год працавала выкладчыцай дысцыплін «Грамадазнаўства» і «Асновы дзяржавы і права» у Гомельскім педагагічным вучылішчы.

У 1993 годзе скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Правазнаўства». З 1994 па 1999 год працавала старшым выкладчыкам кафедры правазнаўства Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Ф. Скарыны.

У 1999 годзе скончыла аспірантуру пры Інстытуце філасофіі і права Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

З 1999 года працавала загадчыцай кафедры «Гаспадарчае права» Гомельскага дзяржаўнага тэхнічнага ўніверсітэта імя П.В. Сухога.

З 2016 года працавала загадчыцай кафедры «Сацыяльна-гуманітарных і прававых дысцыплін» Гомельскага дзяржаўнага тэхнічнага ўніверсітэта імя П.В. Сухога.

Узнагароды

• ганаровая грамата Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь (2002);
• ганаровая грамата Гомельскага гарадскога Савета дэпутатаў (2008);
• грамата Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь (2009).

Санкцыі ЕС, ЗША і іншых краін

У 2011 годзе, пасля правядзення прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2010 года, якія Еўрапейскім Саюзам былі прызнаныя недэмакратычнымі, а таксама сілавога разгону Плошчы 2010 была ўключана ў Чорны спіс Еўрасаюза^[1][2]. У 2012 годзе Савет Еўрапейскага саюза прызнаў Кацубу адказнай як члена ЦВК за парушэнне міжнародных выбарчых стандартаў на прэзідэнцкіх выбарах 2010 года, потым і на парламенцкіх выбарах 2012 года^[3][4]. Еўрапейскія санкцыі былі знятыя 15 лютага 2016 года^[5].

31 жніўня 2020 года Кацуба была ўключана ў спіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Літву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяннямі яна арганізавала і падтрымала фальсіфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае задушэнне мірных пратэстаў»^[6].

2 кастрычніка 2020 года Кацуба зноўку трапіла ў Чорны спіс Еўрасаюза^[7][8]. Пры абгрунтаванні ўвядзення санкцый было адзначана, што Кацуба як член ЦВК нясе адказнасць за парушэнне правілаў выбарчага працэсу падчас прэзідэнцкіх выбараў 2020 года: невыкананне асноўных міжнародных стандартаў справядлівасці ды празрыстасці і фальсіфікацыю іх вынікаў^[9]. Разам з калегамі па ЦВК Кацуба, у прыватнасці, на фальшывых падставах арганізавала нядопуск некаторых кандыдатаў ад апазіцыі і ўвяла непрапарцыйныя абмежаванні для назіральнікаў на выбарчых участках, а таксама забяспечыла прадузяты склад выбарчых камісій, якія знаходзіліся пад наглядам ЦВК^[9]. 20 лістапада да санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя і Украіна^[10]. Акрамя таго, Кацубу ў свае санкцыйныя спісы ўключылі Вялікабрытанія^[11][12], Канада^[13], Швейцарыя^[14][15].

21 чэрвеня 2021 года Кацуба таксама была ўнесена ў спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША^[16][17].

Зноскі

1. Опубликован черный список невъездных в ЕС белорусов (дополнено) (руск.)(недаступная спасылка). КП у Беларусі (2 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2021. Праверана 22 чэрвеня 2020.
2. COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) No 84/2011 of 31 January 2011 amending Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures against President Lukashenko and certain officials of Belarus
3. COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus
4. Council Decision 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus (англ.)
5. Лавникевич, Денис. Батьке простили старые грехи (руск.). Газета.Ru  (укр.) (15 лютага 2016). Праверана 10 верасня 2021.
6. Латвія, Літва і Эстонія ўключылі Лукашэнку і яшчэ 29 чыноўнікаў ў спіс пэрсон нон-грата. ПОЎНЫ СЬПІС
7. Best, Tom; Bonucci, Nicola; Bukowski, Gesa; Hutchison, Talya. Protests in Belarus - EU imposes Fresh Sanctions on the Belarusian Regime and Follows the UK, US and Canada in Imposing Sanctions on Lukashenko (англ.). Paul Hastings LLP. Lexology (17 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2021. Праверана 16 верасня 2021.
8. 40 беларускіх чыноўнікаў, якія трапілі пад санкцыі Эўразьвязу. Сьпіс (бел. (тар.)). Беларуская служба Радыё «Свабода» (2 кастрычніка 2020). Праверана 13 верасня 2021.
9. Council Implementing Regulation (EU) 2021/339 of 25 February 2021 implementing Article 8a of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus (англ.) (26 лютага 2021). Праверана 24 ліпеня 2021.
10. Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain third countries concerning restrictive measures against Belarus (англ.). Савет Еўрапейскага саюза (20 лістапада 2020). Праверана 13 верасня 2021.
11. CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury (25 чэрвеня 2021).
12. Staff, Reuters. UK sanctions Belarus leader Lukashenko (англ.). Reuters (29 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2021. Праверана 24 ліпеня 2021.
13. Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List (англ.). Міністэрства міжнародных спраў Канады  (англ.) (19 кастрычніка 2015). Праверана 29 чэрвеня 2021.
14. Switzerland joins EU in sanctions against top Belarus officials (англ.). Swissinfo  (чэшск.) (13 кастрычніка 2020). Праверана 13 верасня 2021.
15. SECO: Ordinance on measures against Belarus (англ.). Дзяржаўны сакратарыят па эканамічных пытаннях  (ням.) (13 кастрычніка 2020). Праверана 13 верасня 2020.
16. OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША
17. Belarus Designations; Issuance of Belarus General License 3 and related Frequently Asked Questions (англ.). Праверана 24 ліпеня 2021.