Сезар Мільштэйн

Сезар Мільштэйн, FRS^[10] (англ.: César Milstein, 8 кастрычніка 1927, Баія-Бланка, Аргенціна — 24 сакавіка 2002, Кембрыдж, Вялікабрытанія) — аргенцінскі біяхімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1984 годзе разам з Н. К. Ернэ і Г.Кёлерам «за тэорыі адносна спецыфічнасці ў развіцці і кантролі імуннай сістэмы і адкрыццё прынцыпу прадукцыі монакланальных антыцел».^{[11][12][13][14]}

Сезар Мільштэйн
англ.: César Milstein
Дата нараджэння	8 кастрычніка 1927(1927-10-08)[1][2][…]
Месца нараджэння	Баія-Бланка, партыда Баія-Бланка[d], правінцыя Буэнас-Айрэс, Аргенціна[3]
Дата смерці	24 сакавіка 2002(2002-03-24)[1][2][…] (74 гады)
Месца смерці	Кембрыдж, акруга Кембрыдж[d], Кембрыджшыр[d], Кембрыджшыр, Усходняя Англія[d], Англія, Вялікабрытанія[4]
Грамадзянства	Аргенціна  Вялікабрытанія[5]
Род дзейнасці	малекулярны біёлаг, імунолаг, выкладчык універсітэта, урач, біёлаг, хімік
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Універсітэт Буэнас-Айрэса[6][7]
Навуковая ступень	доктар хімічных навук
Альма-матар	Універсітэт Буэнас-Айрэса
Навуковы кіраўнік	Прафесар Стапані (Stoppani)[8]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Buenos Aires National Academy of Medicine[d] Сусветная акадэмія навук[d][9] Нацыянальная акадэмія навук ЗША Latin American Academy of Sciences[d]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1984) прэмія Вольфа па медыцыне (1980) Каралеўскі медаль[d] (1982) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1981) German Immunology Prize[d] (1979) прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1980) Alfred P. Sloan, Jr. Prize[d] (1981) Rosenstiel Award[d] (1978) William Bate Hardy Prize[d] (1981) Carlos J. Finlay UNESCO Prize for Microbiology[d] (1983) медаль сэра Ханса Крэбса[d] (1981) медаль Франкліна[d] (1982) Крунаўская лекцыя[d] (1989) Robert Koch Prize[d] (1980) медаль і прэмія Novartis[d] (1977) honorary doctorate of the University of Vigo[d] (1999) diamond Konex award[d] (1993) медаль Джона Скота[d] (1984) Karl Landsteiner Memorial Award[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сезар Мільштэйн нарадзіўся 8 кастрычніка 1927 года ў Аргенціне, у мястэчку Баія-Бланка, недалёка ад Буэнас-Айрэса, у сям’і выхадцаў з мястэчка Шышкаўцы Падольскай губерні Лазара Мільштэйна і Максімы Вапнярскай.^[15][16][17]

Скончыў Універсітэт Буэнас-Айрэса ў 1952 годзе і атрымаў ступень кандыдата навук пад кіраўніцтвам прафесара Стапані(Stoppani)^[18] (прафесар біяхіміі) у Медыцынскай школе. У 1958—1961 гадах і з 1963 года ў Кембрыджскім універсітэце.

Аўтар навуковых прац па імунахіміі. Распрацаваў методыку вырабу монакланальных антыцел разам з Г. Кёлерам.

Член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША, Амерыканскай акадэміі навук і мастацтва.

Незалежна ад сваіх дасягненняў, Мільштэйн выступаў у якасці кіраўніка і натхнення для многіх у вобласці антыцел, а таксама заўсёды дапамагаў навуцы і вучоным у менш развітых краінах. Варта таксама згадаць, што, хоць Нобелеўская прэмія зрабіла б яго багатым чалавекам, Мільштэйн не запатэнтаваў сваё велізарнае адкрыццё, паколькі ён лічыў, што гэта — інтэлектуальная ўласнасць чалавецтва. Паводле яго перакананняў, яго праца не мела ніякага эканамічнага інтарэсу, толькі навуковы.

Мільштэйн памёр 24 сакавіка 2002 года ў Кембрыджы, Англія ва ўзросце 74 гадоў у выніку захворвання сэрца, на якое ён пакутаваў на працягу многіх гадоў.

Узнагароды

• Абраны членам Лонданскага каралеўскага таварыства (1975)
• Прэмія Вольфа па медыцыне (1980)
• Прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1980)
• Міжнародная прэмія Гайрднера (1981)
• Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1984)
• Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1984)
• Медаль Коплі (1989)
• en:Order of the Companions of Honour (1995)

Гл. таксама

• Монакланальныя антыцелы