Сеткавы пратакол

Се́ткавы пратако́л — набор правіл, які дазваляе ажыццяўляць злучэнне і абмен данымі паміж двума і больш падключанымі да сеткі прыладамі.

Розныя пратаколы даволі часта апісваюць толькі розныя бакі аднаго тыпу сувязі; узятыя разам, яны ўтвараюць стэк пратаколаў. Назвы «пратакол» і «стэк пратаколаў» таксама паказваюць на праграмнае забеспячэнне, якім рэалізуецца пратакол.

Новыя пратаколы для Інтэрнэту вызначаюцца IETF, а іншыя пратаколы — IEEE або ISO. ITU-T займаецца тэлекамунікацыйнымі пратаколамі і фарматамі.

Найболей распаўсюджанай сістэмай класіфікацыі сеткавых пратаколаў з'яўляецца так званая мадэль OSI, у адпаведнасці з якой пратаколы падзяляюцца на 7 узроўняў па сваім прызначэнні — ад фізічнага (фарміраванне і распазнаванне электрычных або іншых сігналаў) да прыкладнога (API для перадачы інфармацыі праграмамі).

Некаторыя сеткавыя пратаколы

Фізічны ўзровень

• ISDN
• RS-232
• RS-485
• EIA-422

Канальны ўзровень

• Ethernet
• Token ring
• FDDI
• HDLC
• GVRP
• PPP, PPTP, L2TP
• ATM
• xDSL

Сеткавы ўзровень

• ICMP
• IPv4, IPv6
• IPX

Транспартны ўзровень

• SPX
• TCP
• UDP (Unreliable/User Datagram Protocol)
• SCTP
• RDP (Reliable Data Protocol)
• RUDP (Reliable User Datagram Protocol)
• RTCP

Сеансавы ўзровень

• SSL

Узровень падання даных

• ASN.1
• XML-RPC
• TDI
• XDR
• SNMP
• FTP
• Telnet
• SMTP
• NCP

Прыкладны ўзровень

• binkp
• DHCP (у мадэлі OSI размяшчаюць на транспартным узроўні)
• FTP
• Finger
• DNS
• Gnutella
• Gopher
• HTTP
• HTTPS
• IMAP
• IRC
• XMPP
• LDAP
• NTP
• NNTP
• POP3
• RDP (Remote Desktop Protocol)
• SSH
• SMTP
• Telnet
• SNMP

Гл. таксама

• Пратаколы перадачы даных