Станіслава Іосіфаўна Гулевіч

Станіслава Іосіфаўна Гуле́віч (нар. 25 мая 1925, в. Рудня-Стаўбунская, цяпер Веткаўскі раён) — беларуская артыстка оперы (мецца-сапрана). Заслужаная артыстка Беларусі (1976).

Станіслава Іосіфаўна Гулевіч
Дата нараджэння	25 мая 1925(1925-05-25) (100 гадоў)
Месца нараджэння	Стаўбунская Рудня, Стаўбунская воласць[d], Гомельскі павет, Гомельская губерня, РСФСР[d]
Краіна	Беларусь
Альма-матар	Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь Беларуская дзяржаўная філармонія
Музычная дзейнасць
Прафесіі	оперная спявачка
Пеўчы голас	мецца-сапрана
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гулевіч.

Біяграфія

Нарадзілася 25 мая 1925 года ў вёсцы Рудня-Стаўбунская Веткаўскага раёна. Скончыла ў 1956 годзе Беларускую кансерваторыю. 3 1956 года салістка Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі, з 1965 года — Беларускай філармоніі^[1].

Творчасць

Валодае голасам прыгожага, цёплага тэмбру. Яе выкананне вызначаецца шчырасцю і глыбінёй, высокай вакальнай культурай. Сярод партый: Княгіня («Русалка» А. Даргамыжскага), Мадалена («Рыгалета» Д. Вердзі), Паліна, Вольга («Пікавая дама», «Яўген Анегін» П. Чайкоўскага), Клара («Заручыны ў манастыры» С. Пракоф’ева). 3 асаблівым поспехам выконвала партыі, блізкія ёй сваёй народнай сутнасцю: Вані («Іван Сусанін» М. Глінкі), Няжаты («Садко^[ru]» М. Рымскага-Корсакава). Цікавыя і самабытныя яе сольныя праграмы, складзеныя з беларускіх народных песень, старадаўняга рускага раманса^[1].