Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне

Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне — было створана ў кастрычніку 1943 года. Дзейнічала на тэрыторыі Стаўбцоўскага, Гарадзішчанскага, Дзяржынскага, Карэліцкага, Мірскага, Навамышскага раёнаў. Камандзір — член баранавіцкага падпольнага камітэта КП(б)Б Уладзімір Зянонавіч Царук. Уваходзіла ў склад Баранавіцкага партызанскага злучэння. На час злучэння з Чырвонай Арміяй (6—11 ліпеня 1944 года) налічвала 3550 партызан. Камандзіру злучэння Уладзіміру Зянонавічу Царуку прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.

Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне
Гады існавання	1943—1944
Краіна	СССР  Беларуская ССР
Падпарадкаванне	Беларускі штаб партызанскага руху
Уваходзіць у	Савецкі партызанскі рух у Беларусі
Тып	партызаны
Функцыя	змаганне з акупантамі
Колькасць	3550 партызан (1944)
Дыслакацыя	Стаўбцоўскі, Гарадзішчанскі, Дзяржынскі, Карэліцкі, Мірскі, Навамышскі раёны
Войны	Другая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна
Удзел у	Вялікая Айчынная вайна
Камандзіры
Вядомыя камандзіры	Уладзімір Зянонавіч Царук

Склад

Злучэнне яднала шэсць брыгад:

• 1-я Беларуская кавалерыйская партызанская брыгада;
• Партызанская брыгада «25 гадоў БССР»;
• Партызанская брыгада імя Г. К. Жукава;
• Партызанская брыгада «Камсамолец»;
• Партызанская брыгада імя А. В. Суворава;
• Партызанская брыгада «Першамайская».

Літаратура

• Беларусь у Вялікай Айчыннай вайне, 1941—1945: Энцыкл. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 680 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-012-2.