Стратэгічныя ядзерныя сілы Расійскай Федэрацыі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Стратэгічныя ядзерныя сілы Расійскай Федэрацыі (СЯС Расіі) — абагульненая назва асноўнага ўзбраення войскаў і сіл ва Узброеных Сілах Расійскай Федэрацыі, якія маюць у якасці асноўнага ўзбраення стратэгічнае і тактычнае ракетна-ядзернае ўзбраенне.
У цяперашні час СЯС знаходзяцца ў падпарадкаванні 12-га Галоўнага ўпраўлення Міністэрства абароны.
Часам называюцца ядзернай трыядай.
Remove ads
Гісторыя
Расійская ядзерная зброя дасталася ў спадчыну ад СССР (уключаючы ядзерныя арсеналы, вывезеныя з тэрыторыі былых трох савецкіх рэспублік: Беларусі, Казахстана і Украіны).
У другой палове 2014 года быў зноў дасягнуты ядзерны парытэт з ЗША[1].
Станам на 1 верасня 2018 года, на падставе афіцыйнай заявы МЗС РФ і па ацэнцы групы міжнародных экспертаў (на падставе даных, прадастаўленых у рамках абмену па дамове СНУ-III[2]), у складзе стратэгічных ядзерных сіл Расіі знаходзіцца 517 разгорнутых стратэгічных носьбітаў ядзернай зброі — міжкантынентальных балістычных ракет, балістычных ракет падводных лодак і цяжкіх бамбардзіроўшчыкаў, аснашчаных 1420 ядзернымі боезарадамі[3]. Пры гэтым агульная колькасць носьбітаў (разгорнутых і неразгорнутых) ядзернай зброі складае 775 адзінак, што адпавядае ўстаноўленым дагаворам СНУ-III сумарным колькасцям стратэгічных наступальных узбраенняў[4].
На пачатак 2019 года аснашчанасць стратэгічных ядзерных сіл сучасным узбраеннем складала 82 %[5].
Remove ads
Ваенная дактрына Расіі
Згодна з новай рэдакцыяй ваеннай дактрыны, краіна пакідае за сабой права прымяніць ядзерную зброю ў адказ на прымяненне супраць яе і (або) яе саюзнікаў ядзернай і іншых відаў зброі масавага паражэння, а таксама ў выпадку агрэсіі супраць РФ з ужываннем звычайнай зброі, калі пад пагрозу пастаўлена само існаванне дзяржавы[6].
Стан СЯС
У складзе Ракетных войскаў стратэгічнага прызначэння станам на пачатак 2017 года меркавана знаходзілася каля 286 пускавых установак ракетных комплексаў міжкантынентальных балістычных ракет МБР здольных несці каля 1000 баявых блокаў, у тым ліку на баявым дзяжурстве РВСП[7]:
- 46 цяжкіх ракет Р-36М2 (SS-18, Satan);
- 30 ракет УР-100Н УТХ (SS-19);
- 63 рухомых грунтавых комплексу РТ-2ПМ «Топаль» (SS-25);
- 60 комплексаў РТ-2ПМ2 «Топаль-М» шахтнага базіравання (SS-27);
- 18 мабільных комплексаў РТ-2ПМ2 «Топаль-М» (SS-27);
- 90 мабільных комплексаў РС-24 «Ярс»;
- 20 РС-24 «Ярс» шахтнага базіравання.
У складзе Ваенна-марскога флоту Расіі, станам на 5 лістапада 2018 года, знаходзіліся 11 атамных падводных лодак з балістычнымі ракетамі ПЛАРБ з 180 пускавымі ўстаноўкамі, здольных несці да 864 баявых блокаў, з іх баявое дзяжурства неслі 9 ПЛАРБ са 144 носьбітамі.
Аснову марскіх стратэгічных сіл Расіі складаюць 6 ракетаносцаў праекта 667БДРМ «Дэльфін» (Delta IV), аснашчаных 96 (16х6) пускавымі ўстаноўкамі (ПУ) з балістычнымі ракетамі падводных лодак (БРПЛ) Р-29РМУ2 «Сінева», (SS-23) і іх мадыфікацыяй Р-29РМУ2.1 «Лайнер».
У страі застаецца 1 падводная лодка праекта 667БДР «Кальмар», (Delta III), аснашчаная 16 ПУ ракет Р-29Р. Дадзеная лодка прайшла рамонт і мадэрнізацыю ў 2011—2016 гадах[8] і вярнулася ў строй у лютым 2017 года[9]. Таксама на баявую вахту заступілі 5 падводных лодак праекта 955A «Барэй», аснашчаных 80 (16х5) ПУ са стратэгічнымі ракетамі Р-30 «Булава».
Апошні цяжкі ракетаносец праекта 941 «Акула» (Typhoon) «Дзмітрый Данскі» перароблены пад выпрабаванні ракет Р-30 «Булава».
Усяго на ПЛАРБ размешчана больш за 700 ядзерных баявых блокаў[10].
Расійскія стратэгічныя МБР наземнага базіравання ў складзе РВСН разгорнутыя ў пазіцыйных раёнах адзінаццаці ракетных дывізій трох ракетных армій. Расійскія стратэгічныя ПЛАРБ з БРПЛ дзейнічаюць у складах Паўночнага і Ціхаакіянскага флатоў ВМФ ВС Расіі з пяці ваенна-марскіх баз — баз ПЛАРБ. Стратэгічныя бамбардзіроўшчыкі далёкай авіяцыі Расіі грунтуюцца на трох авіябазах[11].
Станам на 1 верасня 2018 г. у складзе стратэгічных ядзерных сіл Расіі знаходзілася 1420 ядзерных боезарада на 517 разгорнутых стратэгічных носьбітах, агульная колькасць разгорнутых і неразвернутых носьбітаў складала 775 адзінак[12].
Па дамове СНУ-III кожны разгорнуты стратэгічны бамбардзіроўшчык залічваецца як носьбіт з адным ядзерным боезарадам[13]. Колькасць ядзерных бомбаў і крылатых ракет з ядзернай БГ, якая можа несці разгорнутыя стратэгічныя бамбардзіроўшчыкі, не ўлічваецца[14].
Ракетныя войскі стратэгічнага прызначэння
Марскія стратэгічныя сілы
У дужках паказана агульная колькасць разгорнутых і неразвернутых РПКСН (у страі, на рамонце і мадэрнізацыі, на выпрабаваннях)[заўв 2]
Стратэгічная авіяцыя[20]
Remove ads
Колькасць і суадносіны кампанентаў СЯС Расіі
Remove ads
Ядзерна-тэхнічнае забеспячэнне і бяспека
Базы захоўвання ядзерных зарадаў знаходзіцца пад кіраваннем 12-га Галоўнага ўпраўлення Міністэрства абароны.
ЗАТУ
Закрытыя адміністрацыйна-тэрытарыяльныя ўтварэнні (ЗАТУ) ядзернага зброевага комплексу:
- Сароў (Арзамас-16) — распрацоўка ядзерных боепрыпасаў (Усерасійскі навукова-даследчы інстытут эксперыментальнай фізікі), серыйная вытворчасць ядзерных боепрыпасаў (электрамеханічны завод Авангард)
- Снежынск (Чалябінск-70) — распрацоўка ядзерных боепрыпасаў (Усерасійскі навукова-даследчы інстытут тэхнічнай фізікі)
- Лясны (Свярдлоўск-45) — серыйная вытворчасць ядзерных боепрыпасаў (камбінат «Электрохімпрыбор»)
- Трохгорны (Златавуст-36) — серыйная вытворчасць ядзерных боепрыпасаў (Прыборабудаўнічы завод Расатама)
- Зарэчны (Пенза-19) — серыйная вытворчасць кампанентаў ядзерных боепрыпасаў (Федэральны навукова-вытворчы цэнтр «Старт»)
- Азёрск (Чэлябінск-65) — вытворчасць плутонію, вытворчасць трыція, вытворчасць дэталяў ядзерных боепрыпасаў (высокаўзбагачаны ўран, плутоній, трыцій) (ВА «Маяк»)
Remove ads
Гл. таксама
- Стварэнне савецкай атамнай бомбы
- Ядзерны парытэт
- Зброя масавага паражэння Расійскай Федэрацыі
- Ядзерны арсенал ЗША
Заўвагі
Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads