Сурынты

Суры́нты^[1] (трансліт.: Surynty, руск.: Суринты) — вёска ў Маладзечанскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Красненскага сельсавета.

Вёска Сурынты Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Маладзечанскі Сельсавет Красненскі Каардынаты 54°14′46″ пн. ш. 27°01′30″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼19 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 176 Паштовыя індэксы 222331 Аўтамабільны код 5 СААТА 6238817131 Сурынты на карце Беларусі ±

Геаграфія

Знаходзіцца за 19 км на паўднёвы ўсход ад Маладзечна, за 59 км ад Мінска, за 2,5 км ад чыгуначнай станцыі Уша на лініі Мінск — Маладзечна.

Назва

Назва Сурынты адыменнага паходжання, ад балцка-літоўскага двухасноўнага імя Сурынтас (Surintas), што складаецца з асноў Su- i Rint-.^{[крыніца?]}

Паблізу Сурынтаў вёскі з адыменнымі назвамі балцка-літоўскага паходжання Відзеўшчына, Ракуцёўшчына (ад імёнаў Vydžius, Rakutis).^{[крыніца?]}

Гісторыя

Згадваецца ў 1704 годзе як вёска ў Мінскім ваяводстве ВКЛ^[2].

У XVIII стагоддзі сяло, дзяржаўная ўласнасць у Краснасельскіх воласці і старастве Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. У 1789 годзе 2 двары і карчма.

Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у Расійскай імперыі. У XIX стагоддзі вёска — казённая ўласнасць Вілейскага павета Мінскай, з 1843 года Віленскай губерняў. У 1861 годзе 11 рэвізскіх душ. Вёска была дадзена ва ўладанне на 50 гадоў памешчыцы Буржынскай і яе сыну. Мелася заезная карчма. У другой палове XIX стагоддзя вёска і ваколіца ў Краснасельскай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні. У 1897 годзе ў вёсцы 16 двароў, 89 жыхароў. Непадалёку ад вёскі знаходзілася ваколіца, 5 двароў, 35 жыхароў. У 1904 годзе ў вёсцы 71 жыхар, 77 дзесяцін зямлі, у ваколіцы 35 жыхароў, 56 дзесяцін зямлі.

Савецкая ўлада абвешчана ў лістападзе 1917 года. З лютага да снежня 1918 года вёска акупіравана войскамі Германіі. 25 сакавіка 1918 года тэрыторыя абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З снежня 1918 года адноўлена савецкая ўлада, з 1 студзеня 1919 года тэрыторыя ў складзе БССР, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны з ліпеня 1919 года да ліпеня 1920 года і з кастрычніка 1920 года занята польскімі войскамі.

З 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, належала да Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Краснае^[3]. З 1927 года ў Маладзечанскім павеце.

З 1939 года ў БССР, з 12 кастрычніка 1940 года ва Уланаўшчынскім сельсавеце Радашковіцкага раёна Вілейскай вобласці. У Вялікую Айчынную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года акупіравана нацыстамі. З 20 верасня 1944 года ў Маладзечанскай вобласці. З 16 ліпеня 1954 года ў Красненскім сельсавеце, з 20 студзеня 1960 года ў Маладзечанскім раёне Мінскай вобласці.

Насельніцтва

• 1866 год — 32 жыхары, 10 двароў^[4].
• 1921 год — 147 жыхароў, 28 двароў^[5].
• 1931 год — 168 жыхароў, 34 двары^[6].
• 2001 год — 41 жыхар, 21 гаспадарка.
• 2010 год — 25 жыхароў, 17 гаспадарак.
• 2019 год — 19 чал.