Сяргей Аляксеевіч Лебедзеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Лебедзеў.

Сяргей Аляксеевіч Лебедзеў (2 лістапада 1902(1902-11-02)^[1], Ніжні Ноўгарад^[2][1] — 3 ліпеня 1974(1974-07-03)^[3], Масква) — савецкі вучоны ў галіне электратэхнікі і вылічальнай тэхнікі. Доктар тэхнічных навук (1939). Акадэмік АН СССР (1953) і АН УССР (1945). Герой Сацыялістычнай Працы (1956).

Сяргей Аляксеевіч Лебедзеў
руск.: Сергей Алексеевич Лебедев
Дата нараджэння	2 лістапада 1902(1902-11-02)[1]
Месца нараджэння	Ніжні Ноўгарад, Ніжагародскі павет[d], Ніжагародская губерня, Расійская імперыя[2][1]
Дата смерці	3 ліпеня 1974(1974-07-03)[3] (71 год)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі[3]
Грамадзянства	СССР
Бацька	Q136101768?[1]
Маці	Q136101697?[1]
Дзеці	Natalja Lebiediewa[d][4] і Q136095348?[4]
Род дзейнасці	спецыяліст у галіне інфарматыкі, вынаходнік, выкладчык універсітэта, інжынер
Навуковая сфера	камп’ютар
Месца працы	Маскоўскі дзяржаўны тэхнічны ўніверсітэт імя М. Э. Баўмана[5] Інстытут дакладнай механікі і вылічальнай тэхнікі імя С. А. Лебедзева РАН[d][6] Інстытут дакладнай механікі і вылічальнай тэхнікі імя С. А. Лебедзева РАН[d][7] Інстытут электрадынамікі НАН Украіны[8] Усерасійскі электратэхнічны інстытут[d][5] Маскоўскі фізіка-тэхнічны інстытут[9] Маскоўскі энергетычны інстытут[10]
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Навуковае званне	прафесар[d] (1935)[5]
Альма-матар	Маскоўскі дзяржаўны тэхнічны ўніверсітэт імя М. Э. Баўмана (красавік 1928)[5] Маскоўскі фізіка-тэхнічны інстытут
Партыя	КПСС
Член у	Акадэмія навук СССР[7] Нацыянальная акадэмія навук Украіны[11][12]
Прэміі
Узнагароды	Піянер камп’ютарнай тэхнікі[d] (1996)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Маскоўскае вышэйшае тэхнічнае вучылішча (1928). Працаваў ва Усесаюзным электратэхнічным інстытуце, у 1946—51 дырэктар Інстытута электратэхнікі АН УССР, у 1953—1973 дырэктар Інстытута дакладнай механікі і вылічальнай тэхнікі АН СССР, адначасова з 1952 — прафессар Маскоўскага фізіка-тэхнічнага інстытута.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы па праблемах устойлівасці і аўтаматызацыі энергетычных сістэм, вылічальнай тэхніцы, тэорыі лічыльных прыстасаванняў. Пад яго кіраўніцтвам у 1950 створана першая ў СССР ЭВМ «МЭСМ», шэраг хуткадзейных ЭВМ.

Узнагароды

Ленінская прэмія (1966), Дзяржаўныя прэміі СССР (1950, 1969). Узнагароджаны 4 ордэнамі Леніна, ордэнам Кастрычніцкай Рэвалюцыі, 2 іншымі ордэнамі, а таксама медалямі.

Найбольш вядомыя працы

• Устойчивость параллельной работы электрических систем, 2 изд., М. — Л., 1934 (у суаўт.)
• Малая электронная счетная машина АН УССР. М., 1952 (у суаўт.)
• Общее описание БЭСМ и методика выполнения операций. М., 1959 (у суаўт.)
• Арифметическое устройство и устройство управления БЭСМ. М., 1960
• Запоминающее устройство БЭСМ-2. М., 1962