Сяргей Сяргеевіч Смірноў

Сяргей Сяргеевіч Смірно́ў^[3] (руск.: Сергей Сергеевич Смирнов; 16 верасня 1895 — 20 жніўня 1947) — савецкі геолаг, мінералог, акадэмік Акадэміі навук СССР (1943, член-карэспандэнт з 1939 года).

Сяргей Сяргеевіч Смірноў
руск.: Сергей Сергеевич Смирнов
Дата нараджэння	2 (14) верасня 1895[1]
Месца нараджэння	Іванава, Шуйскі павет[d], Уладзімірская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	20 жніўня 1947(1947-08-20)[2] (51 год)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР[2]
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	геалогія і мінералогія
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі горны інстытут Усерасійскі навукова-даследчы геалагічны інстытут імя А. П. Карпінскага[d] Геалагічны інстытут РАН[d]
Навуковая ступень	доктар геолага-мінералагічных навук і спіс правадзейных членаў АН СССР[d]
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі горны інстытут (1919)
Член у	Акадэмія навук СССР
Узнагароды
Подпіс

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з падобнымі імёнамі, гл. Смірноў і Сяргей Смірноў.

Біяграфія

Нарадзіўся ў горадзе Іванава-Вазнясенск Уладзімірскай губерні. У 1919 годзе скончыў Петраградскі горны інстытут. Застаўся працаваць у ім спачатку асістэнтам пры кафедры мінералогіі. З 1935 года прафесар, у 1933—1937 гадах — загадчык кафедры. Адначасова ў 1929—1941 гадах на пасадзе загадчыка аддзела ў Геалагічным камітэце (Усесаюзным навукова-даследчым геалагічным інстытуце). З 1945 года загадчык аддзела Інстытута геалагічных навук Акадэміі навук СССР.

Навуковая і грамадская дзейнасць

Аўтар навуковых прац па мінералогіі рудных радовішчаў, праблемах пародаўтварэння. Распрацаваў вучэнне аб занальнасці гідратэгмальнага абруднення і яго сувязі з магматызмам. Стварыў металагенічны кірунак даследаванняў у вучэнні аб карысных выкапнях. Займаўся даследаваннем рудных радовішчаў Урала (1921—1922), Забайкалля (1923—1933), Далёкага Усходу і Паўночна-Усходу СССР (1934—1947). Адкрыў і апісаў шэраг радовішчаў руд жалеза, каляровых і рэдкіх металаў^[4].

Старшыня Усесаюзнага мінералагічнага таварыства (1945). Ганаровы член Французскага мінералагічнага таварыства (1947).

Сярод апублікаваных прац С. С. Смірнова

• Зона окисления сульфидных месторождений — М., 1951;
• Избр. труды — М., 1955;
• Полиметаллические месторождения и металлогения Восточного Забайкалья — М., 1961;
• Рудные месторождения и металлогения восточных районов СССР — М., 1962.

Ушанаванне памяці

У гонар С. С. Смірнова названыя гара на паўвостраве Таймыр, ледавік у хрыбце Чэрскага і ледніковы комплекс на востраве Бальшавік архіпелага Паўночная Зямля, пасёлак і радовішча алавяна-пооліметалічных руд у Прыморскім краі, мінерал смірнаўскіт^[4]. У 1949 годзе Акадэміяй навук СССР заснавана прэмія імя С. С. Смірнова<ref name="ВРЭ">.

Зноскі

1. http://web.archive.org/web/20180926205900/http://scirus.benran.ru/higeo/view-record.php?tbl=pub&id=723
2. Смирнов Сергей Сергеевич (геолог) // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
3. БелЭн 2002.
4. Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2004—2017.